Yine de vazgeçemedim senden...
Aşk;
Acı oldu,
Gözyaşı oldu,
İsyan oldu,
Bitiş,yitiş oldu,
Çok ağır oldu;
Yine de vazgeçemedim senden...!
Beni bu denli sana bağlayan ne hala anlayamadım,ve de seni benden bu kadar uzağa sürükleyen şey ne onuda...Hayatımda okuduğum en güzel masalımdım,bitmesin diye heceleyip zamana meydan okumuştum...Şimdilerde ise ölçüsünü bilmeyen,inciten acıtan bi eleştiri gibisin...Ahh sevgilim nedendir bu ani gidişlerin...?!
Sen;
Hayatım oldun,
Gülüşüm oldun,
Mutluluğum oldun,
Soraları neden ölümüm oldun ?!
Yine de vazgeçemedim senden!
Kimse hissettirememişti bana bu kalbimin liseli aşık misali atışlarını...Sendin beni karanlıklardan çekip alan,koynuna saklayan,en zor günümde elimden tutan...Yoruldun mu bebeğim yoksa hüznümü paylaşmaktan,ağır mı geldi de benim acılarım sana ondan mı gitmelerin ?!Biliyordum oysa daha ilk günden;''Beni çekip alaca acıların içinden mutluluğa,kendine alıştırıcak ve sonra gözden kaybolacaktın'' biliyordum...Sende diğerlerine benzeyecektin...!Hani Benzemeyecektin...?!Ahh sevgilim nedendir bu değişmelerin ?!
Gidişin;
Kaçaklar gibi oldu
Mevsimsiz karlar gibi oldu,
Gizem'li oldu,
Sensizliğim oldu,
Birşeyler mi var benden sakladığın anlamadım,
Tüm anlayamadıklarıma rağmen;
Yinede Vazgeçemedim Senden...!
''Eyy Sevgili;
Şimdi neredesin,kimlerlesin..
Çağırsam gelir misin ??...!
|