Gerek Yok Sana
Zekayi Kılıç
Gerek yok,
Senle geçen gecelerimi bilirim,
Sen gidince gelen soğuklarıda,
Sen bırakınca akan göz yaşlarınıda,
Gerek yok sana,
Son gün acılarını tekrar yaşamaya gerek yok.
Sana aldığım güller hala masada.
Senin olmayı bekliyorlar,
Onlarada sordum,
Gerek yok dediler,
Diğer gülleri düşünerek cevap verdiler,
Acı çekmesin kimse dediler.
Masada duran tabaklar,
Onlar bile kirliler,
Temizlenemiyorlar.
Onlarda diyorki:
Gerek yok,
Biz her gün aynı şeyleri yaşayamayız,
Sende akıllan ona gerek yok,
Onsuz yaşamayı öğren.
Bir zehire senin hayatının içinde gerek yok.
Bugün anladım o cansızları,
İnsan anlıyor ikinci bir acıyıda tadınca,
Gerek yok sana,
Gereksiz düşlere gerek yok,
Korunmaksızın baktım sana.
İkinci bir dert tattım bugun.
Sildim seni artık,
Gerek yok sana