Beni gör senin için başladığım ilk yer burası olabilir.
Orda senin için hem yola dair izler var hemde içime dair yollar.Beni gör içine akmam lazım .Dünyayı seninle birlikte senin içinden görmem seninle birlikte yeniden başlayabilmem.İçime ilmeklenmiş bu eskiden emanet masumsuzluk
hissini sninle yenmem,yüzümün kirlerini ellerinle savuşturabilmem lazım.Beni
tutarken düşmeden durabilmem çelmelerine rağmen bana inanmanlazım.Beni duy;Nefesim eksilmeden sana sesimi duyarabilmem lazım.Yüzümü kaç kez izledim şu aynadaki gölge oyunlarında,kaç kez yalanladım ben geçmişlerimi,
kaç kez kucaklayıp öptüm kendimi.Ben her sensizliğimde sendeleyişimde çocukluğumun kaldırımlarında düşmeye hevesli denge oyunlarını oynarken buldumkendimi.Kumsaati bu seferlik sözler kanıp durabilir mi yada büyüdümse şimdi eteğime yıldızları düşürebilirmiyimki?
