Tuğba Özerk MAKAS
gittiğin gün sustu kelimelerim
gözyaşlarımdır delillerim
tamam olan ne varsa sende
yarım şimdi herşeyim
ucu paslı bir makasa
kesti senle günlerimi
aşk sandığım tutunduğum
buzdan soğuk ellerin
alışmaya çalıştıkça
karanlık yokluğuna
gördüğüm nihayet
gün gibi gerçeği
aşkta kazanmakta
var kaybetmekte
kalmakta var gitmekte
yanlız değilsin kalbim
sen gibi yaralı çok alemde
|