[RoN@hi]

Nagy yorumuna sonuna kadar katılıyorum.Kadının zaten toplumdaki yeri ve statüsü belli belki eskiye oranla şimdi çok daha iyi ama eskiden kadın olmak bile başlı başına bir suçtu.Bunun neticesinde kadına yapılan eziyet,saygısızlık,kimliğinin,kişiliğinin vs. daha bunu çoğaltabilriz yok sayılmıştır.Kendi varlığı böylesine inkar edilebilen birinin duygu ve düşünceleri ne kadar önemli olur ya da nasıl dile getirilir ? Toplumdaki eşitsizliği göz önünde bulundurursanız neden erkeklerin aşklarının efsaneleştiğini anlarsınız.Aşkın,sevginin ve daha bir çok duygunun cinsiyetle kesinlikle alakası yoktur.Sadece erkekler bu konularda kadınlardan daha özgür daha rahat olduğu için ön plan çıkmışlardır.Günümüzde bile hala bir bayanın aşık olması bunu dile getirmesi ayıplanır ve yadırganır.Böyle bir düzen böyle bir sistem içerisinde nasıl kendini ifade edebilir? Bence genelleme yapıp bir yargıya varmadan önce biraz da farklı açılardan bakıp konuya öyle yaklaşın.Bir de kadının aşkı erkeğin aşkın çok daha gerçekçi ve kalıcıdır.Çünkü yapısı gereği duygusal olan kadın bu konuda oldukça hassasdır.

Konu için sağolun.Buradan yola çıkarak kısmende olsa kadının uğradığı haksızlığı,eşitsizliği ,duygusal açıdan nasıl bastırıldığı dile getirilmiş oldu.