[KAYIP__]

Bunlardan gönlüme bahar istedim
Önüme bir kuru dal çıkardılar
Her akşam neşeyi verdiler az az
Kederi her sabah bol çıkardılar

Kolumu kırdılar yeri düzlerken
Kış olup bastılar bağda yazlarken
Tatlıyla günlenmiş aylar gözlerken
Acıyla aylanmış yıl çıkardılar

El yaptılar beni kendi yurdumda
Söz dinlemediler karşı durdum da
Bir defa yar nerde diye sordum da
Karşıma yüz çeşit yol çıkardılar

Bana mal ettiler kaç yıldan beri
Şu zalim, şu kalpsiz kör geceleri
Kaderin dediler çek acıları
Başıma bin türlü hal çıkardılar

Hasreti taktılar akşam peşime
Sabah oldu el koydular işime
Su döktüler yanan aşk ateşime
Kalbimden avuçla kül çıkardılar

Halil Soyuer