Kaç kere geldin hayatıma...
Ve sonra kaç kere gittin...
Ben durgun sularda yüzerken, sen çalkantılı bir denizdin...
Medcezirlerinle kumdan kalelerimi devirdin...
Geldin gittin...
Geldim gittin...
Söylesene canım, ben seni kaç kere sevdim !!!
“Seviyorum” cümlesi bile yetersiz kalır mı bir duyguyu anlatırken...
Hani laf cambazıydım ben...
Kelimelerimi yitirdim seni seyrederken...
Şimdi soruyorum...
Mademki gidecektin, niye geldin !!!
Mademki beni hiç olmadığı kadar
Kimsesiz, öksüz, yetim bırakacaktı yokluğun...
Neden doldurdun hayatımdaki boşluğu !!!
Bıraksaydın
Yürek içindeki koca delikle yaşamaya devam etseydi...
Alışmıştı ne de olsa...
İşin kötüsü
Nice şairde sonradan ilhama dönüşen acılara da benzemiyor benimki...
Ne sadece gözlerin özlediğim, ne sadece ellerin, ne sadece kokun...
Sensiz de yapabilirim sanıyordum ama yanılmış içim...
Daha gitmek için arkanı döner dönmez, her şeyini özledim...!
(alıntıdır)