[Bu Adresi (link) Görme Yetkiniz Yok BEDAVA'ya Üye Ol Sitemizden Faydalan....]
Oydun sen!..Biliyordum..
Karanlığa ışık tutan kaleminden,mutlandırıcı sözlerinden
ve hala renkler var deyişinden anlamıştım.
Evet sendin!..Biliyordum..
Ben saklandıkça,kendime sarmalandıkça..
kaçışı mümkün kılmayan kelimelerinden,baharı işaret edişinden
ve sızımı kendine pay edişinden tanımıştım..
bu yüzden sessizliğimi görmese de kimse ,
uzanıp sonsuz karanlığa görmesen bulmasan da beni gitme !
burada kal sözü ve sessizliği bölüş benimle.
gülüş sözlerin hep olsun,karanlığa aydınlık hep düşsün..
Bu satırları sana eski bir zamanda yazmıştım.
Karanlığa düşen aydınlık senmişsin,yanılmamışım..
İyiki varsın..(