[BegüM=)]

Her sabaha yapayalnız açılan gözlerim bekler karanlıkta sesini
Ayak seslerini düşler uykularım ara soluklarımda
Bir pencere kıyısında sarpa sarar hüznün gözyaşları
Ürperirim...
Korku değil bu,sadece özlemek
Ama öleyazmak beklerken,bir ümittir sarıverir geceleri
Bir ümitsizliktir kaplar sinemi
Susar fikrim.
Yalnızlık bunun adı,besbelli.
Yalnızlık...
Paylaşılmaz.