[çikolataa]

Sevgili AŞK!
Hatalar insanların içindi ,siz insan değil miydiniz? İnsanlar her şeyi her şeyiyle severdi .Siz yalnızca insanların ruhlarını severdiniz.Sizin için kısıtlı yazılar dinletici olmazdı. Geniş yazıları severdiniz ve siz sizin evrensel anlatılmanızı isterdiniz.Cehalete dair aşklarınız vardı,insana dairdi.Bilge aşklarınız vardı, doğanın tüm mirasçılarına dairdi. Sizi her mirasçı kendi ruh çizgileriyle çizerdi.Siz yetmedi diyendiniz,daha da daha da isteyendiniz.Hep alıverendiniz .Noktasal noktasal verip tablosuyla, romanıyla alıveren...
İlk olan hatırdan çıkmazdı bilirdiniz,kalbe ve beyine uzun ve dev dalgalarınızla şoklar,şoklar uyarı şokları gönderirdiniz.İlk bilinirdi..Sıyrılıp giderdiniz.Arkanıza bile bakmadan giderdiniz.Kendi kara deliğinizin uzayından dev bir şelalenin üzerinden gözlerimize gözlerimize bakardınız.Hey Aşk! Başarılıydınız.Depreme davetiye yollamıştınız,davetiyeyi almıştık.Kendi depremimizi defalarca kendimize yapmıştık.Gözlerimiz öyle söylüyordu,siz zaten biliyordunuz.
Sevgili Aşk! Bıkanlar ve pes edip kaçanlar sizin ilginizi çekmezdi.Onlardan zevk alamazdınız.Onlara bir kez sunardınız ve tam olarak derin derin bir kez...Siz daha çok sizden güç aldığına inananlarla ilgiliydiniz.Onlara yer yaşamının göksel yaşamla alakasını öğretirdiniz.Öğrenirlerdi.öğrenirdik yani yetmezdi onlarca açılımınız, yüzlere binlere hedef çizerdik.Ulaşmak nede of zordu.Zor bilmezdik .Zora zora koşardık,gülerdik,ince espriliydiniz, artık sizi sizi anlamak ne güzeldi artık,ince espriliydiniz güldürürdünüz.
Sevgili Aşk! Sizi daha öncede yazmışlardı,şimdi de yazıyorlardı ,sonrada yazacaklardı.Siz hep yaşamak eyleminin yazılımı olacaktınız, işinizi biliyordunuz,iyi yapıyordunuz.siz hep iyiydiniz.Sonuçta beyaz iyiliğin sembolü oluyordu.Mutlu mutlu oluyordunuz .Gözleri kırmızılar akan bir kadın beyaz mendilini yüzüne götürüyordu.Beyaz mendil kırmızılaşıyordu,kirleniyordu .Kirlenen kötüleşiyordu.siz kötüleşiyordunuz.siz kötüydünüz.
Sevgili Aşk! Size son öpücüğümü yolluyordum,daha önce de yollamışlardı.Sizi unutmaya çalışıyordum,çalışmışlardı.Yetersiz kalmıştım,daha öncekilerde yetersiz kalmışlardı.Size yetişemiyorduk.Ey Aşk! Yetişemiyorduk.Doruklarda ki lavları yerlere serip de çıplak ayaklarımızla bizi üzerinde gezdiren siz değil miydiniz. Biz kim oluyorduk, daha öncekiler kim oluyordu? Yeniyordunuz , yeniden yüz binlere hedef çiziyorduk.
Sevgili AŞK! Beyaz bir serüvendiniz uzun
Ölümü hissettirmezdiniz,renkler bileşkesi siz
Yaşanacak ne kadar aşk romanı var,
Sevgili kadınların üzerinde bir bluz
Beyaz bir serüvendiniz uzun
Hey o da ne ! şu ağlayan yırtık bluzlu kadınların gözlerinden akan sizin şerbetli tuzunuz
Sevgili Aşk! İlk beyazı gördüğüm gündü, ve ilk gözlerimi kapattığım. Ne kadar zaman oldu bilmiyorum,hala kapalı kaldı gözlerim.Dudağımda sana ait bir koku, kalbimde bir çarpıntı
Sürüyor(devam ediyor).Gözlerim kapalı, gözlerimi aç.
Bakabilmeliyim diğer boyutlarınızla size.Size açmalı gözlerim , onlardan başkasına açamazlar.Dokunma dudaklarıma ve kalbime.Bırak yaşasınlar.Sizde yaşayın Sevgili Aşk! Hep beraber panjurdan ve denizsel maddelerden arınmış bir derede , bir ağacın altında ve gözlerinde sizin pırıltınızın yeşerdiği güneş ile birlikte.
Sevgili Aşk! Gözlerim kapalı
Gözlerimde bir milyon sizin kadınınız
Gözlerimde tek bir kadın
Sizden arınmış bir kadın
Gözlerim açılı
Gözlerim canlı
Sevgili Aşk!
Gelmedi (henüz) en iyi aşk...
(alıntıdır.....)