Bir bitişe,bir yitişe daha şahit oldu ömrüm...Vazgeçirildim sevdadan,susturuldum yine apansızın!İnandım,kandım o masum tavırlarına,beni severken ellerinin titreyişine...!Kahretsin!Yanıldım yine.En acısı ne biliyor musun;Hep bu son dediğim,ama her defasında başa döndüğüm yerler!Kolay değil benim için,sana söylediğim nefret dolu sözlerimde bile sevdamın büyüklüğü vardı oysa...!
Biliyorum,'Bitti' demekle bitmiyor,yürekteki ateş sönmüyor!Ama inandığım bir söz var bugünlerde ''Vazgeçmek düşünmemekle başlar(mış)!Ben elimden geldiğince düşünmemeye çalışıyorum seni;gözlerini,kokunu,ellerini,yanımda olmayışını,hatta kızgınlığımı bile..!Beni sattın ya şu kahpe dünyaya,harcadın,teslim ettin ya başka aşklara bunu hazmedemiyorum işte!Ama için rahat olsun;Küsmedim,küsmeyeceğim hiç bir zaman aşka!Bir daha sevieceğim,belki birdaha yanılacağım...Sonunda istediğini yapacağım...!
Şimdi devam et çizdiğin yolda bensiz adımlarla...Nasıl olsa birgün kaybedeksin yönünü,pusulan kırılacak,yanıltacak elbet seni!İşte o zaman çırpınacaksın sana yolu göstermem için,nasıl olsa alıştın ya zor zamanlarımda nasihatlarımı alıp iyi günlerinde çekip gitmelere,hiç utanmayacaksın bile benden yardım istemeye..!
Ama o zamanda ben yolumu sağlama almış,sensiz hayatımın temellerini atmış olacağım...Kimbilir belkide iyi günde kötü günde kendime bir yol arkadaşı bile bulacağım...!
Amaçsızca yaşadın mı hiç?!Ben öyle yaşıyorum bugünlerde...Eksilmek günden güne,bölünmek ikiye!İsyan etmeye meğilli tövbelerimle...Nedensiz yaşamak nedir bilirmisin,ben öğrendim o aniden,hesap vermeden çekip gittiğin gece...!