Sanki yok gibiydi varlığın,,
Sanki attığın her adımda uzaklaşır gibiydin,
Yoruluyor muydun?
Sevgim mi yetmez olmuştu yoksa?
Yoksa seni yoran mıydı benim sevgim..
Sana yalvardığım o günler ,yok artık..
Kal demeyeceğim bu kez,
Gözlerimi kapattıkça seni görmeyeceğim,,
Sustukça kalbime sancı saplanmayacak
Biliyorum..
Gitsen üzülürmüyüm ,
Belki iki damla gözyaşı..
Sonra gülerim arkandan ..
Şükredip yaşanmışlıklara,
Bir tebessümle yolcu ederim seni..
Gelir misin diye düşünmüyorum artık,
Beklemiyorum da,
Gelirsen git demem bir tek bildiğim bu.
Gidersen de ,
Dedim ya yalvarmamı bekleme kal diye..
Şimdi yumuyorum yine gözlerimi karanlığa,
Yine de bir ışık var görüyorum…
Bu kez ben susuyorum..
İçime akan gözyaşlarım iyice canımı acıtmaya başlıyor aslında
Ama belli etmiyorum
Seviyorum bile diyemiyor dilin artık,
Yok olmuşluğun arkasına sığınıyorum,
Gözlerinin hayalindeyim aslında,
Ama biliyorum gideceksin,
Kal demiyorum sana..
Ağlamıyorum artık,
Gözyaşlarımla sevgimin bitmeyeceğini söylemiştim sana..
Ama yine de sen istemediğin için ağlamıyorum
İçime akıtıyorum bütün damlalarımı..
Sevmiyorum artık seni,
Düşünmüyorum,
Hayal etmiyorum,
Hissetmiyorum,
Heyecanlanmıyorum sesini duyunca..
Gözlerine bakmak yakmıyor artık kalbimi,
Resimlerinle uyumuyorum, yanımdaymışsın gibi,
Özür dilerim sevgilim..
Ben ancak böyle avutabiliyorum kendimi…