Sen, bırakıp gitmelerin prensi,ben bitip tükenmeyen beklemelerin esiri...
Geceler boyu dört duvar arasında ve yanlız,saatin tıkırtılarını dinleyerek geçirdim
zamanı.
''Geleceğim'' demeseydin, daha az acırdı içim. O umut öylesine zor kıldı hayatımı...
Hangi yola vursam başımı,hangi yolculuğa çıksam,seni arayışların ortasında buluyorum
kendimi fark etmeden.Kendimle yanlız kalmak isterken bakıyorum ki,senin peşindeyim,
seni arıyorum.Sonsuz bir arayış belki de,ömrümü seni bulamadan tamamlayabileceğimi
de biliyorum.
Her gidişinde bir parça götürdün benden.Her gidişinde yüreğimde bıçak izleri kaldı.
Acımla yaşamayı yeni yeni öğrenirken,tıpkı emekleyipte tökezleyen bebekler gibi
düşe kalka yürürken hep yeniden çıktın karşıma.Her gelişin yeniledi beni.
Acılarım küllendi,yüreğimdeki yaralar kapandı.
İnsafsız olduğunu düşünüyorum bazen.Gİderken beni ne hale getirdiğini hiç düşünmedin.
Öylesine kararlıydın ki, sana dur bile demeye fırsat bırakmadın.Bazen de yalancısın.
Benimle sonsuza kadar kalacağını söylemiştin inanmıştım.Yanımdan ayrılmayacaktın kanmıştım.
Tutmadın sözünü...
Zaman inanılmaz bir hızla akıp geçiyor ve ben sensiz günlerimi sayıyorum.Sensiz ve yaşanmamış günlerimi...
Oysa senin kıymetini bildim ben. Kırmadım incitmedim seni.Bir tek gün bile yanlız bırakmadım.
Benimle olup olmadığını umursamadan, seni yaşattım içimde, bıkmadım. Dikkatliydim, duyarlıydım.
Bİr tek kötü söz söylemedim hakkında, bir tek şikayette bulunmadım.
Gidişlerine hep bir kılıf uydurdum kendimce. İstedimki senin bu kadar vurdumduymaz olduğunu bilmesinler.
İstedim ki senin bu kadar kolay bırakıp gittiğini duymasınlar.
Hangi iklimde hüküm sürüyosun şimdi, hangi sevdanın kahramanısın ? Kimin yüreğinde ilan ettin iktidarını?
Söylesene ey aşk tutacakmısın verdiğin sözü? gelecek misin ? Beni bu baharda sensiz bırakmaktan kurtaracak mısın ?