[helin]

Yanlızlık geceye hükmederken zifiri karanlığa gömülen umutlarım vardı benim,
Küçük bir çocuğun hıçkırığında boğulan sevinçlerim vardı,
Adını koyamadığım yarınlarım,sevdalarım vardı,
Tozlu rafların mazisinde sayılı aşklarım,boşta olsa yıllara nisbet kaldırdığım kadehlerim vardı,
AAn olurdu teselliyi ıssız bir odanın eşiğinde arardım,
AAn olurdu son dal cigaramda.
Yaralı sevdaların ilmikte kalan elvedasıdır belkide yanlızlık,
Hani vardırya geçmişte kalsada acı verir unutamazsın,
yaş dökmeden geçi verir günlerin,öyle büyürki içinde mazi,geçmiş ve hüzünlerin,
umud edersin içteen içe,sayılıdır geçer diye,
işte o an kaldır kadehini,son teselli gözlerden gelir...