dokunmalarını özledim
dokunmanı o kadar özledim ki
gözlerime bakıncaki ışıltını
parlardı gözlerin
sevgin yansırdı
şimdi nefretin kızgınlıığn var
nedensiz aniden gelen dokunuşlarını özledim
öpmelerini özledim
ne zamandır yoksun dokunmuyorsun
yanımdasın uzaksın
sensizliğe gem vurdum
dönmeni beklemek yapabidiğim tek şey
aniden sarılmaların yetecekken
saçımı okşamaların yetecekken
sen yoksun gittin
bitirdin kendi içinde beni
bense daha bi sevdim
sen giderken
sen çabuk unutacakken
ben ölüme kadar seni taşıcak haldeyim
sensizliğin evresinde senle bir olan bir ruh yarattım
sensizlikte senle oldum
__________________
karanlıkların içinde bir ölüm görüyorum aslan altın kafesinde can çekişirken zaman cezalandırıyor sonumu
|