// ..::seni Düşündüm::.. //
Seni düşündüm dün gece yine; öyle bir anda geldin aklıma, hesapsızca. Dur! Hiddetlenme hemen gidişinden banane; ben, bendeki senle kendime sakladığım yanınla konuştum dün gece. Eski günlerden konuştuk uzun uzun. Ne kadar da çok şey varmış konuşulacak sabahladık yine eski günlerdeki gibi ve uzun uzun seyre dalmış uyumuşum gözlerinin hayalinde.
Birkaç dostla oturduk dün gece, özenle hazırlanmış bir masanın başında. Güzel bir rakı iyi giderdi dedi bir tanesi ve hemen getirdim. Sen içmeyecek misin? der gibi oldular ben sevmem rakıyı dedim. Doğru ben sevmezdim rakıyı ama senle içecektik bir gün sözümüz vardı birbirimize. Güzel bir balığın yanında birde rakı içeriz demiştik karşılıklı. Bir kadehte senin için doldurdum ve kendime de bir kadeh şarap. Yokluğunla sana içtik, seni andık. Bir ara yokluğuna gidişinden banane ve sanane bendeki senden demek istedim ama o da sensizdi söyleyemedim… Şimdi hangi uzak gecelerin bilmediğim köşesinde kimin gözlerine bakıyorsun kim bilir? Ama ben sana içiyorum, gidişinin seni geri getirme ihtimaline kadeh kaldırıyor ve her seferinde bir kadeh daha diyorum; işte bundan sonra gelecek ve bana bir kez daha sarılacak diyorum. Gelmiyorsun! Ne şarap unutturuyor seni bana ne de yokluğun bir yudum alıyor önündeki rakıdan.
Gecenin zifiri karanlığı kapladığında isyan ediyorum, bağırıyorum, bütün öfkemi haykırıyorum yüzüne, ses çıkarmıyor; serseri rüzgârlara kızıyorum senide getirmediler diye gelirken gözlerini kaçırıyorlar. Ve anlıyorum ki sevgilim ne onlar getirebilir seni, ne kadehler dindirebilir gidişini.
Son kez gel; bir sigarayı içelim beraber, bir kadeh rakıyı yudumlayalım ve sensizliklerimdeki geceye inat sabahlayalım
__________________
Seni seviyorum,
ama nasıl?
avuçlarımda camdan bir parça gibi kalbimi sıkıp
parmaklarımı kanatarak
kırasıya,
çıldırasıya...
Seni seviyorum,
ama nasıl?
kilometrelerce derin, kilometrelerce dümdüz,
yüzde yüz, yüzde bin beşyüz
yüzde hudutsuz kere yüz... nazım hikmet ran..!!
|