çocukların oyununa katıldım bugün,
oynadıkları sokağın adını öğrettim onlara,
"düş sokağı"
sonra düştükleri vakit,
ellerinden tutacak olan'dan bahsettim,
onları çok seven bir-inin varlığını fısıldadım yüreklerine...
sonra baktım ki gözlerine,
“umut" vardı
ve...
yüreğim, yüreklerinde kaldı....
……
üzgünüm yüreğim
ben oynamayı unutmuşum,
düşlerle mutlu olmayı unutmuşum,
küçük şeylerden mutlu olmayı unutmuşum,
senin üzerine elimi koyup umudumu beslemeyi unutmuşum,
ayak uyduramadım…
üzgünüm yüreğim
sana büyüdüğünü hatırlatmak düştü bugün bana…