Kimseler Görmeyecektir
kimseler görmeyecektir
-sevgiler bazen sevgilidir-
sapir sapir dökülmenin vaktini
baykuslar söylerken
aydinliga çagir beni
yosunlu sularda çimelim
daglarda dolasalim
yavasça mirildan güzel türkülerden
kendimizi bulalim
yeserelim
vakitsizin bölecektir tüm heyecanlari
kursunlar sikilacaktir
ortasina türkülerin
sessizlik ölecektir
yakindir gün dogacak
adlarimizin oldugu agitlar söylenecektir
kaçalim diyecegim istemeden
sen
ben demeden bileceksin
benden çok isteyeceksin
izler birakmadan
çigliklar savurmadan
geceler siir dogurmadan
savurup yüreklerimizi
günahsiz ellerimizi
kaçirip götürelim
issizca
kimseler görmeyecektir
birazdan sevdigim
it ölüsü gibi çürümeden
kokmadan
karanlik ölecektir
yardim çagirmak kahpeligine düsmeyelim
kaildir tüm silahlar düsmana
yarisi solmustur kirmizi güllerin
vakit azalmaktadir
gün dönmektedir
derenin suyu olanca yavas akmaktadir
direnci kaybolmaktadir
törenler hazirlanmaktadir
sabah sisli olacaktir
soguk hafifçe vuracaktir uykulu yüzlere
cenaze namazi hüzünlü kilinacaktir
canimdan bir parça
öbür yarim
yaralim...
karanlik ölecektir
ve kimseler görmeyecektir