Gül-ü Muhammedin
Hiç bir an unutmadım seni ben ey Sevgili,
Sönmez içimde tutuşturduğun iman ateşi,
Hep canlıydı gönlÜmde ki o hidayet Ümidi,
Kalbimde solmayacak o GÜlÜ Muhammedi.
Seni tanıdım gÜnden beri senindir kalbim,
Huzur ile mutluluğa doygundur bu kalbim,
Karanlıktan nurunla aydınlandı bu kalbim,
Sen gÜneşin,aydınlandı seninle bu kalbim.
Yaratılıp tÜm alemlere sen rahmet kılındın,
BÜtÜn kullara yol gösteren rehber kılındın,
O son Peygamber,Hatem-Ül Enbiya kılındın,
Kurtuluş yollarına sen, mihmandar kılındın.
Ardından gelen kullara tÜm yollar asan olur,
Senin gittiğin yolda ki tÜm tuzaklar bozulur,
Burada sana uyan kul,cennette komşun olur,
Hem dÜnya da hem ahret de kurtulmuş olur.
Seni anan bir gönÜlde ne acı ne de tasa olur,
O kokunu duyan insanın içi gÜl gÜlistan olur,
O gÜl yÜzÜn kalbimiz de açar gonca gÜl olur,
Sen kalplerimize girince cennet bahçesi olur.
|