[RoN@hi]

Vakit öğle…
Dünya telaşındasın. İşler yoğun.
Yarım kalmış ne kadar iş var!
Sanki sensiz yürümüyor hiçbir şey.
Sanki sen olmasan işler hep yarım kalacak, belki hiç başlamayacak.
Ne kadar çok vazgeçilmezin var!
Ne kadar vazgeçilmezsin!
Oysa dünya seni pek umursamıyor.
Sessizce akıp gitmede sonsuz uzayda…
Telaşlarına inat uzakta bir kelebek yavaş yavaş kozasından çıkmada.
Ötelerde bir insan, son nefesini vermekte sessizce …
Bir bebek ilk kez gülümsemekte annesine…
Vakit öğle…
O kadar gürültü var ki ortalıkta…
Kalbinin sesini duyamıyorsun bile.
Ruhunun sonsuza uzanan emellerine kör olmak üzeresin.
Telaşların arasından sıyrıl, ruhuna yer ayır.
Ebedi sükunete hazırla kendini.
Kalbini sonsuzluğa bitiştir.
Şimdi öğle namazı vakti!