NEDENSE BU ARALAR BİRAZ HÜZÜNLÜYÜM NOSTALJİ YAPAYIM DEDİM SENİN SAYFALARINI İNCELEDİM...
HAYAT NE GARİP YARIN NE YAŞAYACAĞIMIZI BİLEMİYORUZ SÜPRİZLERLE DOLU...
NELER KAZANDIRACAK NELER KAYBETTİRECEK YARINLARIMIZ KİMBİLİR?
KİMİLERİ SEVİNİRKEN KİMİLERİ ÜZÜNTÜYE BOĞULACAK HANİ KABİRDE YAPAYALNIZ KALIYORUZ YA ÇOK İLGİNÇ GELİR BANA HEP KENDİ KANIMIZDAN CANIMIZDAN OLAN YAKINLARIMIZ BİLE BİZİMLE OLAMIYOR....
ASLINDA HAYATTA KİŞİSEL YAŞADIĞIMIZ ÇOK ŞEY YALNIZDIR YALNIZIZDIR.
FARKETMESEKTE BAZEN GERÇEK OLAN BUDUR.
ÖZELLİKLE HASTA OLDUĞUM GECELERDE...
ÇOCUKLUĞUMDA ANNEMDEN HARİÇ YAŞADIĞIM ACIYI KİMSE PAYLAŞMAMIŞTI BENİMLE VE O ZAMAN GERÇEKTEN HER İNSANIN YALNIZ OLDUĞUNU ÇOK AZININ GERÇEK DOST(PAYLAŞAN)BULDUĞUNU VE BUNLARIN BU BULUŞU RASTGELE YAŞAMADIĞINI BİR BEDEL YAŞADIĞINI YALNIZLIĞI ACIYI YAŞADIĞIM GECELERDE GERÇEK DOST BULAMADIĞIMDA VE GERÇEK DOST BULDUĞUMDA ANLAMIŞTIM.DAHA ÖNCELERİDE BULDUĞUMU SANMIŞTIM.DEDİĞİM GİBİ SANMIŞTIM.KENDİMİ BİLDİĞİMDEN BERİ İNSANLAR İÇİN İNSANLIK İÇİN MÜCADELE ETTİĞİMİ HATIRLIYORUM.HEPTE MÜCADELEMDE HAKLI OLMAK İSTEDİM AKSİNİ SAVUNANLARA KARŞI;
ÇÜNKÜ YÜCE YARADAN YERYÜZÜNE EN ŞEREFLİ MAHLUKAT OLARAK İNSANI İNDİRMİŞSE O ZAMAN ÇOK KIYMETLİ BİR VARLIK OLMALI DİYE DÜŞÜNDÜĞÜMDEN HEP ÇOK ANLAMAYA HEP ÇOK DEĞER VERMEYE ÇALIŞTIM.
BUNLARI YAZMAK ŞU AN İÇİMDEN GELİYOR VE YAZIYORUM ZATEN HAYATTA EN ZORLANDIĞIM ŞEY YAPMAK ZORUNDA OLDUKLARIMI ZORUNDA OLARAK YAPMAKTIR.NEDEN SİZE YAZIYORUM ÇOK KIYMETLİ OLDUĞUNUZU DÜŞÜNDÜĞÜM VE İNSANLAR-İNSANLIK ANLAMINDA EMEKTAR BULDUĞUM İÇİN YAZIYORUM
Alıntı:
Elfida´isimli üyeden Alıntı
GİTTİN
Gittin...
Ben, arkandan sadece baktım.
Oysa; söyleyecek o kadar çok şeyim vardı ki...
"Gidersen iyiye dair ne varsa içimde yitireceğim hepsini.
Gidersen sönecek içimdeki ateş
ve bir daha hiç kimse yakamayacak.
Gidersen karanlığa mahkum edeceksin günlerimi
O karanlıkta yolumu kaybedeceğim" diyecektim sana.
Konuşamadım...
Gittin...
Gidişini görmemek için gözlerimi kapattım
Öylesine acıdıki içim, tutup koparsalardı kolumu
bacağımı bu kadar acı duymazdım.
Acım yaş olup akmalıydı gözlerimden.
Ağlayamadım...
Gittin...
Seni delicesine bir tutkuyla seviyordum oysa
Tutkum seninle olmaktı, tutkum teninde erimek,
tutkum hayatı seninle sadece paylaşmaktı.
Anlatamadım...
Gittin...
Gidişini önlemek için tutmak vardı ellerinden
Ellerim değil miydi her dokunuşumda seni ürperten?
Ürperdin yine biliyorum.
Bir kez dokunsam, bir kez tutsam ellerini
Gitmek için biriktirdiğin bütün cesaretin kaybolurdu.
Tutamadım.
Gittin...
Bir yıkım gibiydi gidişin
Sen adım adım uzaklaşırken benden
Çöküp kaldı bedenim olduğu yere
Nice terk edişlere dayanan yürek bu kez yenilmişti
Bu kadar zayıf değildim ben kalkmalıydım.
Kalkamadım...
Gittin...
Oysa geldiğin gün gideceğini biliyordum
Hazırdım gidişine,
Kaçak zamanları yaşıyorduk
Zaman bitecek ve sen gidecektin
Bense, gidişinin ertesi günü
Hayatıma kaldığım yerden yeniden başlayacaktım.
Başlayamadım...
Gittin...
Bir şey söyledin mi giderken?
"Kal" dememi istedin mi?
Son bir kez "seni seviyorum" dedin mi?
"Bekle beni döneceğim" diye umut verdin mi?
Beynim öylesine uğulduyorduki.
Duyamadım...
Gittin...
Nereye gittiğin önemli değildi
Binlerce kilometre uzakta da olsan,
iki metre ötemde de farketmiyordu.
Artık yoktun ve asıl bu düşünce beni felç ediyordu.
Kurtulmalıydım senden,
bu yokluk duygusundan kurtulmalıydım.
Kurtulamadım...
Gittin...
Unutulanların arasına katılmalıydım
Anıları bir sandığa koyup
hayatı bir yerinden yakalamalıydım.
Bu aşk noktalanmalıydı, bu sevdadan vazgeçmeliydim.
Yapamadım...
Gittin...
Bir okyanusun ortasında
tek küreği kaybolmuş sandalda
Dev dalgalarla boğuşan bir denizciyim şimdi.
Bil ki; sevmekten vazgeçmedim seni,
Bil ki; seninle birlikte sevdanı da taşıyacağım yüreğimde,
Bil ki; seni Unutamadım...
Mehmet Coşkundeniz
|