GÖNÜL FERMAN DİNLEMİYOR
Diyar diyar dolastim ben
Yollara dütüm derdinden
Her cicekte gördüm seni
Kara toprak ver yarimi
Yaza yaza bitti kalem
Bir gün elbet dolar cilem
Ben bu yola kurban olam
Kara toprak ver yarimi
Gönül ferman dinlemiyor
Bu ayrilik cok aci
Gönül ferman dinlemiyor
Yok mu bunun ilaci
Geri ver geri ver kara toprak ver yarimi
Bir sabah ansizin elimden aldigin gibi
Bir gün olur devran döner
Vade gelir yollar biter
Zengin fakir burdan gecer
Kara toprak ver yarimi
Deli gönül costu caglar
Derdime dayanmaz daglar
Gelen aglar giden aglar
Kara toprak ver yarimi
Bak su dünyanin haline
Meyletme dünya malina
Razi oldu hayaline
Kara toprak ver yarimi
Kimi alir kimi satir
Hepsi de yan yana yatar
Baris derdine dert katar
Kara toprak ver yarimi...
ÖMRÜMÜN SONBAHARINDA
Adim anilmaz oldu kapim çalinmaz oldu
Ömrümün sonbaharinda
Gönlum katlansin diye gören göz görmez oldu
Ömrümün sonbaharinda
Saçlarima düstü aklar hüzünlendi aksamlar
Ömrümün sonbaharinda
Hep yüzüme kapandi dost bildigim kapilar
Ömrümün sonbaharinda
Sarkilar yarim kaldi resimler soldu simdi
Ömrümün sonbaharinda
Döktügüm gözyaslari sel oldu akti gitti
Ömrümün sonbaharinda
Elimden kaçirdigim gençligimi özlerim
Ömrümün sonbaharinda
Artik hiç dönmeyecek sevgiliyi beklerim
Ömrümün sonbaharinda
Baris isyan eyleme yillar akip gidiyor
Ömrümün sonbaharinda
Fazla vaktim kalmadi giden geri gelmiyor
Ömrümün sonbaharinda
Hala bitirmedigim bir yarim sarkim kaldi
Ömrümün sonbaharinda
Hala beni dinleyen bir avuc dostum kaldi
Ömrümün sonbaharinda...
ANAHTAR
Sinifin en güzel kizi o yalniz geziyor
Kimse ona yaklasamiyor
Yine koltugunda koca koca kitaplar
Yine Kütüphaneden geliyor
Baktim bir cilt Sair Mehmet Akif
Iki büyük kitap Fatih Sultan Mehmet
Üc kalin cilt Mevlana bir de Mimar Sinan
Döndü bana dedi ki beni seviyorsan
Eger kalbime girmek istiyorsan
Önce bunlari anla beni iyi dinle
Bes sair bir abide
Iki abide bir sultan
Bes sultan bir düsünür
Iki düsünür ise bir Mimar
Düsün tasin bütün gece
Kalbim bir bilmece
Kalbimin bir kilidi var
Iste sana Anahtar
En sevdigi Sair Mehmet Akif
Bir abide Fatih Sultan Mehmet
Hayranim dedi Sinan bir de Mevlana
Gece annem evde dedi oglum neyin var
Yemeden icmeden kesildin yine
Dedim anne artik kalbimin sahibi var
Asik oldum delicesine
Bir gün Akif okuyor bir gün Mevlana
Bir Fatih‘e hayranmis Bir de Sinan‘a
Hem tarihe merakliymis hem de sanata
Annem dedi oglum anlamadin mi
Vazgec bu sevdadan bu kiz fazla akilli
Ah beni saf oglum ah oglum anlamadin mi?
Askin göü kör olurmus annem galiba hakli
Kafama fena takildi bu kiz cok akilli
|