[jirhat]

''WAN''
Uzak kalınınca değeri daha iyi anlaşılan güzel memleket...
Memleketi memleket kılan içinde yaşayan insanlardır.
Beraber top oynanılan sokaklar, caddeler, topraktan sahalar geçmişin mukayesesiyle güzelleşir...
Yoksa tozu bol olan toprak bir sahaya kim ne değer biçer!
Maddi olarak değil, manevi anlamda...
Denizin o tarif edilemez güzelliğini yine uzak kalınca anlıyor insan.
Ederemit'ten ve ya İskele'den güneşin batışına tanıklık etmek, iki kelamı bir arada kullanamayanları bile aslan bir şair yapar. Tabi gözdeki perdeler ortadan kalkınca...
Ve yine Gevaş'tan Deniz'in üzerinden yükselen güneşi gözlemlemek...
Tarif edilemez güzellik...
Hani inanılmaz şişkinlikte bir balonun iğneyle patlatılması ve ya dayanamadığı hava basıncına yenik düşün hava moleküllerinin özgürlüğe uçuşunda duyulan hüzün var ya...
O hüzünün Mutluluğa açılan kapısını düşünün bir de...
İşte Denizin üzerinden Güneşin doğuşunu izlemek öyle bir kapı açıyor önümüze...

Jirhat