/... Ey HayatBütün öfkem sana bilesin!Bu damarı çatlayan ar senin
Günahını benim kanımda arama!... /
En fazla sen gibi en az sen kadar bu ömrüm
Adadığım adaklar dünlere
Yarın gözlerine yazılmış güzel bir şarkı gibi
Sensiz dinlersem bil ki gözlerini unutmadım...
Ne çok direndim oysa
Cevabını bilmek sorunun can yakıcı ağırlığını hafifletmiyormuş
Zaman sadece bir süs kolumda
Tut ki gece yorulsa düşürse ruhumu bir yıldız kayarken
Sen mi kaybolursun ben mi?
Söyleme!
Volta atıyorum içimdeki virajlarında
Sadece bir an körkütük sarhoş olsam kederinle
Kontrolden çıkar gözyaşlarım sende paramparça olurum
Tutuyorum tüm yolları
Gelmiyorsun..
Gitmiyorum..
Varlığına deliyken
Yokluğuna delir(e)memek
Susuzluktan dudakları çatlamış bir ağıt gibi yakıyor beynimi.
Tut ki alev alsa senli bildiklerim
Sen mi kül olursun ben mi?
Özlem sadece bir kelime
Adının yanında devrik bir cümleye dönüşen!
De ki özleme özlemek haram
Aslı yok gördüğü rüyanın hükmü yok
Hadi boşa tek celsede senimi benden!
Hangi bakışa dokundun da
Gülüşünü saklamadın bana?
Benimdi sandım kadife bir uykuda büyütürken huzurumu
Sanmalarım hangi yabancı söze vuruldu böylesine?
En fazla sensiz gibi en az sensizlik kadar bu ömrüm
Küf kokuyor caddeler virajlarında boğuluyorum.
Ağıtlar kendi kendini yakıyor!
Kırılıp dökülüyorum yavaş yavaş
Toplama!
Parmağımı basıyorum acımın en kanayan yerine
Öfkem alnının ortasından vuruyor hayatı
Avuçlarımdan düşüyor yüreğin...
Şimdi sen mi kanıyorsun ben mi?
Ey Hayat!
Oluk oluk kanatsan da ömrümü,
Varlığın burnumda ince bir sızıdan ibaret.../
__________________
Tut Elimi Sımsıkı TitreMe Kıyamam Sana
Gözyaşın Gözyaşım OLur Karışır Isyana
Sakın ßüKme ßoYnunu KüSme Hayata
ßen Varım ßundan Sonra
YeminliYim Sana
Varlığında Deliyken...Yokluğunda Delir(me)mek
Normal
