haYatIN deNkLemi

Hayattı; insana ağır gelen,
Ve yine hayattı; insanın kaybetmekten korktuğu.
Ölümdü; huzura kavuşturan,
Ve yine ölümdü; insanı korkutan.
Aşktı; mutlu eden,
Ve yine aşktı; insana hüzün getiren.
Zamandı; ümit ettiren,
Ve yine zamandı; ümitleri yitirten.
Özlemdi; gizem'e duyulan,
Ve gizemdi; kilitli kapılar ardında yaşayan.
Bir kalp vardı, kapıların ardında yaşayan
O kalp taştandı, benim kalbimi parçalayan.
Elimdi kaleme hakim olan,
Düşüncelerdi, kalemi çalıştıran,
Ve kalemdi, hayatın denklemini kurdurtan..


Hayattan insan, insandan zaman, zamandan hayat doğar.
İnsan hayatı, hayat zamanı, Zaman insanı tüketir...



alıntıdır..