İnsana yoksulluk, yirmidört şeyden gelir:

[cemil]

1- Zarûret olmadan ayakda bevl etmek.

2- Cünüb olarak ta’âm yimek.

3- Ekmek ufağını, hor görüp basmak.

4- Soğan ve sarmısak kabuklarını ateşe atmak.

5- Büyüklerin önünde yürümek.

6- Babasını ve anasını adıyle çağırmak.

7- Ağaç ve süpürge çöpü ile dişini karışdırmak.

8- Elini balçıkla yıkamak.

9- Eşik üzerine oturmak.

10- Bevl etdiği yerde,abdest almak.

11- Çanağı ve çömleği, yıkamadan ta’âm koymak.

12- Esvâbını üstünde dikmek.

13- Aç iken soğan yimek.

14- Yüzünü eteği ile silmek.

15- Evinde örümcek bırakmak.

16- Sabâh nemâzını kılınca mescidden acele çıkmak.

17- Pazara, erken gidip, geç dönmek.

18- Yoksul kimseden ekmek satın almak.

19- Babaya ve anaya, kötü düâda bulunmak.

20- Çıplak yatmak.

21- Kap kaçağı, örtüsüz bırakmak.

22- Çırağı, mumu üfleyerek söndürmek.

23- Her şeyi, bismillah demeden işlemek.

24- Şalvarını ayakda giymek. [İslâm Ahlâkı: 283]