Gel sevdiğim...
ancak sen kandırabilirsin ellerimi...
gel de ikna et yokluğuna kalbimi...
yüzünün kıblesine öyle dönmüş ki yüreğim...
madem gideceksin...
yarım bırakma beni,
alıştır sensizliğine de ...
öyle git(me) sevdiğim...
Gözler değil sözler değil;
Söylenmeyendir yaralayan...
Kuru dalda kalan son yaprak gibi bekledim...
Yalnızlığımın elinde, öylece ve sadece seni bekliyorum...Çaresizim... Sadece gözyaşlarım var tutamadığım artık, neye ağladığımı dahi bilmiyorum...
Oturduğum bu soğuk duvarın dibinde oyuna alınmayan çocuklar gibiyim...Ağlamayı gururuna yediremeyip, hani yüzünü yüreğine gömen, gözyaşlarının yalnız yüreğini yeşerttiği...
Her adım sesi seninkine benziyor, siiyorum çabucak ellerimle gözlerimi, yüzüme hep eskiden kalma bir tebbessüm takıyorum...Gelen sen değilsin...
Kuru dalda kalan son yaprak gibi bekliyorum düşmeyi...
Ya o güzel ellerine...Ya da kaderime...
Bu belirsizlik kör ediyor insanı biliyor musun...
İnsanın içinde bitmek tükenmek bilmeyen bir huzur isteği, gücüm yok artık...
Geldiğindeyse mevsim kıştı,
Kuru bir soğuktu bahar...
Paptyaları soldurdun sen...
Korkuyorum geldiğinde çoktan aklımı kaybetmiş olmaktan...
Ya çoktan düşmüş olursa bedenim, solmuş papatyalar üstüne serilmişse...
şimdi "kuru bir soğuk bahar"...aslında bizim öbür sevgilimiz olan...
Gittikçe uzaklaşıyor gözlerin gözlerimden...
Ya bu gözler senin değil ya bu dünya yalan...
Kimin gözleri bu gök ırmaklardan boşalan...
Beni ağlattın sen...
Görmedim gözlerini kaç zaman oldu...Sözlerin, gözlerinin düşmanlığına şahit olmuşken dayanamzdım ki onlara bakmaya...Oysa ilk hor görülüşü değil bu akıttığım yaşların...
İçimde alev alev yanan gözlerinle,unuttu dese dilim yalan..!
Yurtsuz bir gemisin açık denizlerde biliyorum zor...
İnsanlar soruyor seni benden ağırıma gidiyor...
Hangi denizlerdeysen söyle kalbim oraya liman...
Bir ırmağı kuruttun sen...
Acaba bir gün bilecek misin...Seni ardımda bırakıp gitmek zorunda olduğum o gün dudaklarımı kanatırcasına ısırdığımı...
O günden beri kimsenin yüzüne bakarak konuşamadığımı, son görüntün,o benim olan yüzün, beynimden hiç silinmesin diye...
Hala "gözkapaklarımın içindesin" sevgilim...
"avuçlarımda hala sıcaklığın var..."
Ve hemen yanında duran tırnak izlerim...Ayrılık gecesinden...
Gittikçe uzaklaşıyor gözlerin gözlerimden...
Ya bu gözler senin değil ya bu dünya yalan...
Kimin gözleri bu gök ırmaklardan boşalan...
Beni ağlattın sen...
Korkuyorum geldiğinde çoktan aklımı kaybetmiş olmaktan...
Ya çoktan düşmüş olursa bedenim, solmuş papatyalar üstüne serilmişse...
şimdi "kuru bir soğuk bahar"...aslında bizim öbür sevgilimiz olan...
Gelde Ikna Et Yokluğuna Kalbimi
süper!
Normal
