Ey güzeller güzeli! Yaraladın beni. Utanıyorum, mahcubum sana karşı. Yüzyıllardır dudakların mühürlü, Kara gözlerin mimli, Siyah saçlarına aklar düşmüş, O narin belin bükülmüş, heyhat! Affet, affet beni duymadım, Duyurmadılar sesini.
Ah! bir dile gelsen, mührünü sökebilsem, Kömür karası gözlerinle Halkımı seyretsem, Bilirim; neler neler anlatırsın, Zulanda ne acılar saklıdır senin.
Yıllardır, birileri çıkar da, Anlar beni diye, avunursun. Neler, neler etmişler böyle sana? Niçin böyle suskunsun, umutsuzsun?
Paramparça bölmüşler; Her bir parçan bir yerde, bir elde. Demek güzelliğin başına bela olmuş, Yüzyıllardır düşünürsün, Haykırırsın nafile.
Özgürlüğe hasret; dağın, taşın, toprağın. Hep özgürlük sevdalısı; genç kızların, yiğitlerin.
Ey güzeller güzeli! Ey küskün sevgili! Az daha bekle, Akan kanlar hayat iksirin olacak, Tekrar gençleştirecek seni. Ayağa kaldıracak İçinde uyuyan devi...
Ayşegül ÇAN
__________________
Hayat; vektorel kısa bir çizgiden ibaret. O nu dilediğinizce çizin. Çizin, çizin... KORKMAYIN