murathan mungan(mektup)

[helin]

boş bırak düşlerini

ben geleceğim

kucağımda yaratmanın sevdaları

ve akşamüstlerinde sonlu bekleyişlerin karanlığı

tahta pervazlara takılı kalmış çınar gölgelerini kanattığı

hiç yaşanmamış Nerime Sultan anılarını dürüp

ben geleceğim

arnavut kaldırımlarının taşıyamadığı yükümle

kendimi yine bir yerinden söküp

kırık dökük sevgilerin ut tellerinde tınlayan

o veremli yazgısını

yine de bir çiçek gibi iliştirip gönlüme

o yalnızlığı Bizans'tan kalma İstanbul gecelerinin

sokak camlatan yağmurunda

kendimi ağır bir yük gibi çeke çeke

Emirgan sırtlarından yorgun ve telaşlı

biraz daha eskimiş, biraz daha solgun ve biraz daha acılı

ben geleceğim

dolu da olsa yaşlanmış kucakları

sahici ve acıtıcı gözyaşlarını bir mahsup gibi taşıya taşıya acılar defterinde

kimselere göstermeden usulca ve çok saklı

ben geleceğim

bir ticaret kentine