Özlem…
İlk özlem ana rahmine düştüğümüz anda başlar..
dışarıdaki hayata çıkma çabasıyla… farkında olmadan
neyi özlediğimizi bilmeden ilk kalp atışlarımızla
bedenimizin ruhumuzun içine yerleşendir özlem.. Bir
ana anne sıcaklığına duyulandır özlem ….masum,
çaresiz, sadece beklenmez mi? Sıcak kollarında, sıcak
bir nefesle uykuya dalmayı küçük beden.. İlk adım
atışlar, ilk kelimeler, etrafı dünyayı tanıma
telaşıdır özlem..Bizi nelerin beklediğini bilmeden
büyüme telaşıdır… Evcilik oynamaya.. koşmaya
arkadaşadır özlem..
Özlem..
İlk gençlik hayallerimizedir.. Bir masum mektuba.. bir
bakışadır.. kaçamak el tutuşlara aşk oyunlarınadır..
oyunu ne olduğunu… dokunmanın acısını zevkini
bilmeden.. Bir cafe de oturmayadır özlem.. kalp
atışlarına mahçup bakışlara… okul kırmaya aşk
uğruna…Sevgiyedir.. kalbimizi henüz keşfetmeden..
sevdayı henüz bilmeden..
Özlem…
Çocukluk, gençlik özlemini özlemeye özlem.. O masum
sonu mutlu biten özlemler.. Çocukken bir çikolataya
özlem..bayramlarda bir kırmızı pabuça duyulan özlem…
alınca mutlu olunan.. hoyrat gençlikte aşka özlem… bir
bakışta bir gülüşte kalbi durduran…. Sonsuzluk.. işte
bu dedirten..
Özlem..
En mutlu özlem… sonu olan.. sonu özlediğinle biten..
varışı sevdan olan özlemler..
Özlem
Ya gelmeyeceğini, gelemeyeceğini bildiğine özlem… ya
orada olduğunu bildiğin ses vermeyene özlem…. Ya
özlemekten korkana özlem… ya yaşamaktan korkana
özlem.. ya düşlere özlem.. ya yarını olmayacak aşklara
özlem.. gideceğini bilerek sevilene özlem..
Yaşanamayacaklara özlem… İşte sonu olmayan özlem..
İşte vazgeçilemeyen özlem.. işte çaresiz bekleyişe
özlem.. İnsanın içini acıtan… boşlukta yaşanan
özlemler… Peki var mı bu özlemin sonu…? biter mi….? bu
özlem.. Söz verirsin kendine özlemeyeceğim diye…
tutulur mu bu söz…..? Kalbindeki özleme söz geçer
mi……?
Özlem sevgidir…
Özlem güçtür..
Özlem varoluştur.
Özlem sevdandır..
Özlem bekleyiştir…
Özlem içindeki acıdır..
Özlem özlememeyi hasrettir..
Özlem özlemeyeni özlemektir..
Özlem özleyeni özlemektir…
Özlem gelemem diyeni bekleme güçüdür..
Özlem gidene ağıttır..
Özlem sevdana söz vermektir..
Özlem kalbine söz geçirememektir.
Özlem kaçış değil var oluştur…
Özlem çaresizlik değil çaredir..
Özlem vazgeçmemektir.
Özlem kelimelerin yetersiz kaldığı andır.
Özlem sessizliğin çığlığıdır..
Özlem yaşamındır..
Özlem gelmeyeceğini bilerek bekleyebilmektir.
Özlem siyah gecelerde siyahın izi kalabilmektir..
Ve artık..
Özlem....................................
Seni seviyorum,
ama nasıl?
avuçlarımda camdan bir parça gibi kalbimi sıkıp
parmaklarımı kanatarak
kırasıya,
çıldırasıya...
Seni seviyorum,
ama nasıl?
kilometrelerce derin, kilometrelerce dümdüz,
yüzde yüz, yüzde bin beşyüz
yüzde hudutsuz kere yüz...
Özlem.
Hybrid-Şeklinde
