Asya'da maymun yakalamak icin
kullanilan bir cesit tuzak vardir.
Bir hindistancevizi oyulur ve
iple bir agaca veya yerdeki
bir kaziga baglanir.
Hindistancevizinin altina
ince bir yarik acilir ve
oradan icine tatli bir yiyecek konur.
Bu yarik sadece maymunun
elini acikken sokacagi kadar
buyukluktedir,
maymun elini yumruk yaptiginda
elini disari cikaramaz.
Maymun, tatlinin kokusunu alir,
yiyecegi yakalamak icin
elini iceri sokar ve yiyecegi kavrar,
ama yiyecek elindeyken
elini disari cikarmasi olanaksizdir.
Sikica yumruk yapilmis el,
bu yariktan disari cikmaz.
Avcilar geldiginde,
maymun cilgina doner ama kacamaz.
Aslinda bu maymunu,
tutsak eden hicbirsey yoktur.
Onu sadece
onun kendi bagimliliginin gucu
tutsak etmistir.
Yapmasi gereken tek sey
elini acip yiyecegi birakmaktir.
Ama zihninde acgozlulugu
o kadar gucludur ki,
bu tuzaktan kurtulan maymun
cok nadir gorulur.
Bizi tuzaga dusuren ve
orada kalmamiza neden olan sey,
arzularimiz ve zihnimizde
onlara bagimli olusumuzdur.
Tum yapmamiz gereken,
elimizi acip benligimizi ve
bagimli oldugumuz seyleri
serbest birakmak ve
dolayisiyla ozgur olmaktir.