Kendi içimde kaybolur oldum
Nefes almaq agır gelır oLdu
ßelkı yoklugundan cok varlıgın Yakıcaktı Canımı
her nefeste içime Cekıcem ve hep orada kalıcaksın..
Minicik ellerını tutarken yaşadıgımı hıssettım
GozLerındekı ışıltı ßenı var etti ßelkıde..
Ama sımdı anlıyorum kı hepsı guzel ßır oyunmus..
OyuncuLar oyunu oynamalıydı Sadece
Yaşamak zorunda deıLlerdı
Artık Canım yanmıyor yada hıssedemıyorum
ßelkıde hıssedıcek ßır kalq kalmadı ßılemıyorum
Kendımı Senı Ne kadar anlatabılırım onuda bılmıyorum
ßıldıgım Tek sey Senle sevmeyı Sevdım
Sensız dunyaya alışamadım
Sessiz sakin Camdan Dünyayı ızler oldum
Her ßırı ne kadar usta oyuncuLar
Heqsı mutluluktan olucek gıbıler
Ama bılıyorum kı onlarında benden farkı yok
Yaşamda sarıLacagı tek bır dal
Hissedebılecegı tek bır kişi
Yaşayacagı tek bır hayallerı dahı yok
ßu kadar Acıyken yaşamak neden?
Neden ve ne uqruna yasıyoruz ?
Sevgımız dahi Canımızı Yakarken..