Ayin Dudaklari

[apobey_7]

Ayin Dudaklari

Laciverte
Kirli-beyaz karisiyor
Uludagin bi yerinde...
Yavasça sarariyor gecenin kirpikleri...
Çapakli bi Mayis aksaminda
Gümüs bir gözbebegi...
Birseyin habercisi
Bu baykus..Bu ay..
Su kayan yildiz!..?..
Isiklar..Temenyeri...
Gecekondu mahalleleri
Birseyler anlatiyor
Yarin için...

Ayin dudaklarini
Görünce anlayacagim
Gelenin ne oldugunu...
Dudaklari...
Dagin ardinda gizli...
Gözleri..Gülmeye meyilli diyecegim
Ama...
Önceden biliyorum;
Ayin dudaklari yok ki...
O yalnizca bir 'göz bebegi'
Yüreginde çözeceksin...
Ve hep önceden bileceksin...
Gelenin neler getirdigini...
Fazla düsünme!..
Yükselen aya bak!..
Herkesin dudaklari yok ki!..
Sen güleceksin.....

[apobey_7]

**Aynalar

/ey ask
/ varligindir beni umutlandiran
/ ve bütün uzuvlarimi kanatlandiran
/ yoklugun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlik
/ kim bilir, belki de sana adiyor beni...


adimlarimda sirdir yillarin mesakkati
ve yorgun yüregimde rastlanir izlerine
bosa geçmis yillarin tarumar ettigi ben
yüklenir geçmisini yorgun omuzlarina

/ ne yâre kulaç oldum, ne kulaç oldu yârim
/ ne yâr bahtiyar oldu, ne de ben bahtiyarim

yüregim kirik dökük, bogazim dügüm dügüm
darmadagin bir surat aynalarda gördügüm
ne kiymeti var simdi bilerek öldürdügüm
ruhumun benim için? Bir ceset kadar varim

/ ne yâre ilâç oldum, ne ilâç oldu yârim
/ ne yâr bahtiyar oldu, ne de ben bahtiyarim

kirik aynalardaki suretime bir bakin
hangisinde, suretim suretinize yakin
yok birbirinden farki, seyretmeyi birakin
yâr gibi yâr bulmadan gelip geçmis yillarim

/ ne yâre muhtaç oldum, ne muhtaç oldu yârim
/ ne yâr bahtiyar oldu, ne de ben bahtiyarim