SENi ÖZLEYECEĞİM ŞEHİR

[yaprak]

SENi ÖZLEYECEĞİM ŞEHİR
Ey güzel şehir , canım şehir,
Bu akşam efkarlısın biraz.
İçinde bir sıkıntı mı var ?
Yoksa sen de mi üzgünsün?
Benim gibi buruk musun?
Sanki ufukta ayrılık var
Yüzün eskisi gibi değil
Gülmüyorsun baktıkça sana.
Rüzgarlar bile tatlı tatlı esmiyor
Güneş ise zamanla terk ediyor bizi
Yağmur desen çok şiddetli yağıyor
Dolu dolu geçen mesut günler
Nasıl da gelip geçiyor yıllar
Bak ayrılık geldi de çattı
Bu seninle geçecek son sene
Güzel günler geçirsek seninle
Son kez göreceğim caddelerini
Son defa gezeceğim her yerini
Gelmez gelemez eski günler geri
Elveda şehrim özleyeceğim seni.
Sen kalbimde açan ilk çiçektin
Son da sen olmalıydın
Kalbimde büyük olmuştu payın
Senin yerini almayacak hiç bir yer.
Seni özleyeceğim şehir
Caddelerini ,dükkanlarını , insanlarını
Hatta o sıradan yollarını.

Sokakta gezdiğim günler
Geri gelir mi bilmem.
Ayrılık beni 12'den vurdu
Geri dönülür mü bilmem.
Veda ederken ellerim titreyecek
Duvarlarına son kez dokunacağım
Gözlerimde iki damla yaş
Son kez daha sana bakacağım.
Sen benim ilk göz ağrımsın,
Korkma seni unutmayacağım.
Sen benim evim gibiydin
Her köşesini bildiğim , sevdiğim
Gözlerimi seninle açıp sabahları ,
Gece tekrar seninle yumduğumu
Alıştığım insanları görmeyeceğimi
Düşünüyorum da gözlerim doluyor.
Seni özleyeceğim şehir.
Beraber büyümüştük tozlu yolunda
Oyun oynamıştık parklarında .
Bazen gülmüştük bazen ağladık da
Yalnız dert ortağım sendin benim .
Unutmam unutamam ömrüm boyunca
Hakkın çok vardı çocukluğumda
Bütün ömrüm feda olsun taşında toprağında
Geri döneceğim günü bekle şehrim.
O zaman da gözlerimden yaş gelecek
Ama bu sefer üzüntüden değil
Sevinç göz yaşları olacak.