Birküçük kız vardı hayalimi süsleyen.Hergün gelirdi yanıma ve gülümserdi usulca.Bu gece yine geldi yine oturdu karşıma ve yine boynunu büktü bana.Ne kadar soru sorsamda cvp vermez susar ve öylece bakardı yorgun bedenime acırcasına.Artık sabrım kalmamıştı kimdi bu kız nerden geliyordu bilmiyordum.Hep sorular yanıtsız kalıyordu.yine geldi o küçük kız ama bu sefer sandalyeye oturmadı.Yanıma geldi ve çekiştirmeye başladı eskimiş kıyafetlerimi.nedense çok korkuyordum.Titremeye başlamıştım.Artık soru soracak gücüm bile kalmamıştı.Öylece bakıyor olanlardan anlam çıkarmaya çalışıyordum.En sonunda küçük kız seslendi "Gelll!!!"Korkmuştum birden.Yüzümde bir şaşkınlık ifadesi kalbimde korku vardı.Küçük kız ilk defa konuşuyordu.Yine sorular tırmalıyordu yorgun düşmüş beynimi.Kız tekrar seslendi"Gelll!!!"Gitmek istemiyordum.Ama gitmek zorunda olduğumu hissediyor ve ilerlemeye başlıyordum.Beni çeken bir kuvvet vardıı.Sanki sonsuzluğa doğru gidiyordu bedenim.Küçük kıza yaklaştım.Küçük kız ellerimden tutup kapıya götürdü.Kapıya geldiğimizde tekrar konuştu"Dur bekle!!"Korkum daha fazla artmıştı.Ardından yavaşça kapı açıldı.Bembeyaz bir ışık gözlerimi yakarcasına bana doğru tutuluyordu.Yavaş yavaş yürümeye başladık.Küçük kız elimi bırakmıştı.etrafı göremiyordum ışığın parlaklığından.Ardından ışık şiddeti biraz hafifledi.Arkama baktığımda ne küçük kız vardı nede kapı.Sadece bir ses beni ışığa çağırıyordu.yavaş yavaş ışığa doğru gittim.Işığa gelmiştim ve işte orda son buldu herşey.Yaşadıklarım,yaşattıklarım herşey gözümün önünden acı verircesine geçti.Bitmişti artık o çile dolu hayatım son bulmuştu herşey.Ardından ben ve yaşadıklarım uçup gitti sonsuzluğa...