Ya kendini bırak bana,
Ya da beni bana bırakta yaşayayım!
Bu nasıl ayrılık;
Birdaha gelme gelme de alışayım...
Aşk değildi yaşadığım,acıydı baştan sona...Şefkat değildi sende ki,eziyetti!'Sonun sonu' dedin,ama hiç sonunu getiremedin...Ne geldin bana,ne de gittin!Bense senin gelip gitmelerin arasında bocaladım aylarca,hep bekledim bu zamana kadar...Yüreğim seni unutmaya yelteniverse engel oldum ona,belki gelir dedim,belki yeniden...Ama artık beklemiyorum seni,Gelmesen daha iyi olur hatta!Ben ''Aşk'ın kızı'' sense ''Aşk'ın tırsağı''!!!
Ben senin yanlız kalışlarında
Tek adresin olamam...
Ya benim ol herşeyinle,
Ya da unut herşeyimle...!
Artık yorgunum...Yüreğim aşkı kaldıramayacak kadar incindi,zedelendi çok yerinden!Ben hiç bir zaman yarım kalmış öyküleri sevemedim!' Ya hep Ya da hiç ' ti benim için hayat...Ama sen ne hep oldun,ne de hiç olmadın...Sevdin beni bu ikilemde bırakmayı,bense nefret ettim!Yoluna devam et artık beni içinde yarattığın hiçliğimle...!
Yıllardır denedik olmadı,
Suç biraz sende,
Biraz da bende.
Ama uzatmayalım artık,
Sakın birdaha gelme!!!
Belki kaderdi bizi yıllardır bi arada tutan onca kopukluklara rağmen...Oysa ne kadar uğraştığımı en çok sen biliyorsun bu aşkı adam etmek için!Ama sen hep ittin beni,çabalarımı boşa çıkarttın...Ne melek olabildik,ne de şeytan...Biz anca zararı kendimize verdik,birbirimizi kanattık durduk delice!'Kavuşursak biteriz biz' dedik ve bittik!
Sönmüyor ateşimiz,
Ama alev alevde yanmıyor!
Ayrılık zor ama beraberkende olmuyor,
Yazılmışsa birkez,
İlahi kalemle kaderimiz,
Hiç bir kalem kaderi,
Silip baştan yazmıyor...!
Susuyorum artık,söylediklerin söyleyeceklerimi susturur oldu uzun zamadır...Sevmek gerçektende çözüm değilmiş hiçbirşeye...Ateşimizi sen söndürdün,bense bir kaç dön çağrılarından sonra senin tepkisiz,uzak kalışını seyrettim içimde can çekişen aşkınla...Bundan böyle ne can çekişirim,ne de dön derim sana...!
Bana yalanlardan yalanlar söyleyen,
Daha bitmeden başka bir aşk bekleyen,
Bilip bilmeden içinde kin besleyen;
Sana dargınım,
Sana kızgınım,
Daha yorgunum...!
Seni seviyorum,
ama nasıl?
avuçlarımda camdan bir parça gibi kalbimi sıkıp
parmaklarımı kanatarak
kırasıya,
çıldırasıya...
Seni seviyorum,
ama nasıl?
kilometrelerce derin, kilometrelerce dümdüz,
yüzde yüz, yüzde bin beşyüz
yüzde hudutsuz kere yüz...
__________________
Dudaklarımı kanatırcasına ısırıyorum günlerdir
bir gök gürlese bari diyorum, bir sağnak patlasa
bitse bu kirli ve yapışkan sessizlik, hiç gitmesem
oysa ne kadar sakin sokaklar, kent ve bütün yeryüzü
ipince bir su gibi sızıyorum gecenin tenha göğüne
sessizce çekip gidiyorum şimdi, sessiz ve kimliksiz
Belki yine gelirim, sesime ses veren olursa bir gün
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, ,,,,,,,,,,,,,,,,
öyle gitki arkanda izinden başka birşey kalmasın hayata dair
<<<sönmüyor ateşimiz...>>>
Normal
