hep derler ya insan umutlarıyla yaşar diye. öyleymiş. umutsuz ne yapacağını bilemeden dönüp dolaşırmış. bende dolaşıyordum. çok ta dolaştım yaa. ama seni tanıyana dek.
şimdi umutlarım var içimde. sana dair içinde sen olan hayallerim var. yaşamak için en büyük sebebim bu. yaşayacağım ki bekleyeceğim ki hayallerim gerçek olsun. umut edeceğim ki hayallerimde sen olasın.
sevgilim umutlar tek başına olmazmış. içinde acabalar olurmuş. bunu yeni öğrendim. benim de acabalarım var. acaba sende bırakıp gider misin. acaba sende seviyorum deyip beni kandırır mısın. yine yalnız kalır mıyım. umutsuz kalır mıyım. belki de hayal bile kuramam artık. kimseye güvenemem. canım diyemem. söylesene aşkım acaba sende mi?
belki de çok karamsarım. belki de hiç yaşamadığım mutlulukları yaşatacaksın bana. kimsenin vermediği değeri vereceksin. benden bile çok seveceksin beni. belki de canından öte olacağım. kim bilir belki de...
ama ya acaba. bak yine beceremedim. yine acaba dedim. yine karamsar oldum. anlıyorsun dimi beni aşkım. her mutluluk ta bir hüzün yaşadım ben. çok mutluyum diyemedim. aslında belki de hiç çok mutlu olamadım. hüsrana uğramaktan korktum çoğu zaman. ama yine de sevdim yaktım canımı. şimdi bir daha yakıyorum canımı. bu sefer ki sana. bu sefer ki senin için aşkım. hüzünlü bir mutluluk olsa da, sonu hüsranla bitse de. çok mutluyum diyemesem de. senin için yakıyorum canımı. sana söylemeye bile korkuyorum ama sevgilim, umudum, seviyorum seni...
evet bencede korkularla yaşanılan herşey zaten tatsızdır..
bu yüzden eğer doğru kişi olduğuna inanıyorsak sıkı sıkı bağlanmalıyız.
güzel bir yazıydı teşekkürler
ama sıkı sıkı bağlandıktan sonra yarı yolda kalmak da var dimi? insan korkuyo... karşındakine güvense de hayata güvenemiyo. kaçımız istediğimiz hayatı yaşıyoruz ki???
<<<son umudum>>>
Normal
