<<<yüreğimi seni yutan karanlığa bıraktım...>>>

[çikolataa]

Gecenin zifiri karanlığından kara çalındı gözlerime
Oysa ben aydınlık bakardım senden yana
Şimde gecem gündüzüm kalmadı...sadece siyahım sana

Soğuk bir odayı bile ısıtırdı nefesin,ki nefesimle karıştığı an yangın çıkardı içimde.
Ellerimde birikmiş küllerden ibaretsin artık ömrümde...

Üflesem donarsın,
Bıraksam uçarsın,
Sen yanılgılarımın tam ortasındasın...

Yarım kalmışlık böyle bi'şey demek ki.Ve ıssız,ve yârsız...doğrultamıyormuşsun bedeni.
Gidene yas tutmak siyah giymek değil,karanlığın ta kendisiymiş...

Yalnızlığa dair kırık dökük mısralarım dışında,dairliğim kalmadı hayata.
Tat yok,koku yok,haz yok...bu kimsesizlik y(ç)ok bana!
Yıpratırken bu sensizlik aciz yüreğimi,hâlâ gözlerinde ufak bir ışık görme niyetindeyim.

Açsaydın,
Görecektin belki...
Sonsuz bekleyiş,
Sonsuz acılar üretmiş
Geriye kalan sadece geceymiş...

Yolun başında da geceydi buralar,sonunda da...Boşa giden onca sabahın ardından payıma düşeni gördükçe ben...sustukça sen...
Neyse...dert etme lütfen

Simsiyah bir geceydi...
Sİmsiyah bakışların...
Yüreğimi seni yutan karanlığa bıraktım...