yıllar önce,bir çocuk varmış..Kendi hikayesini anlatıyor aynen böyle ..;
Liseye başlamıştım ilk günümdü,yanıma bir kız oturdu önce arkadaş olduk ama sonra kıza karşı olan duygularım değişmişti ona aşık olmuştum...Ama bunu ona söylemedim ""O Bana,Benim Ona Baktığım Gözle Bakmıyordu.." Ertesi sene birbirimizle araşıyorduk ve çok iyi arkadaştık ben onu sevdiğimi ona yine söylememiştim çünkü "O Bana,Benim Ona Baktığım Gözle Bakmıyordu.." Ve Lise son sınıfta..Mezuniyet balosunda o kadar çok istedim ki ona "seni seviyorum" demeyi...Ama demedim çünkü "O Bana,Benim Ona Baktığım Gözle Bakmıyordu.."
Yıllar Sonra onun düğünündeyim...başka biriyle evlenmek üzereydi gözleri ışıl ışıl parlıyordu belli ki çok mutluydu..ona yine duygularımı söyliyemedim beni yalnızca yakın bir arkadaşı olarak biliyordu "O Bana,Benim Ona Baktığım Gözle Bakmıyordu.."
Şuan onun cenazesindeyim.. o tabutun içinde artık ona istesem de söyliyemem ...yeterince üzgünüm ...
Ve kızın tabutunun yanında günlüğü var ve içindeki bir sayfada aynen şöyle yazıyor.. "O beni hep arkadaşı olarak görüyordu "O Bana,Benim Ona Baktığım Gözle Bakmıyordu.."
Bu hikayeden çıkarılıcak ders;
"SEVDİĞİNİZE ONA OLAN SEVGİNİZİ MUTLAKA SÖYLEYİN ASLA KORKMAYIN SÖYLEMEK İSTEDİĞİNİZ ZAMAN HERŞEY İÇİN ÇOK GEÇ OLABİLİR..."
__________________
Seni seviyorum,
ama nasıl?
avuçlarımda camdan bir parça gibi kalbimi sıkıp
parmaklarımı kanatarak
kırasıya,
çıldırasıya...
Seni seviyorum,
ama nasıl?
kilometrelerce derin, kilometrelerce dümdüz,
yüzde yüz, yüzde bin beşyüz
yüzde hudutsuz kere yüz...
// O Bana Benim Ona Baktığım Gözle Bakmıyordu //
Normal
