İnsanların verdiği hayat sevgidir. Niçin yalnız sana yazdığımı sorma, Niçin yalnız sana geldiğimi... Sana gelişim işte bundan. Sen aşkı anlatıyorsun, yaşatıyorsun bana. Çünkü yaşıyorsun. O sözlerin kalbinden geldiğini kalbime vuruşundan anlıyorum ben. Sözlerin değil beni sana bağlayan, O sözlerini manasına vurgunum. Niçin mi sen? Sen benden önce vardın, var oluşun bu yüzden. Ve sen benden sonrada varsın, sana tutunmam aşka ve varlığa duyduğum özlemden ... Sen benim sözlerimsin. Seni kalbime koyuşum bundan. Ve sen dostsun. Ruhuma sığınak ararken haykırmam hep bu yüzden... Ve sen dostsun, arkadaşsın. Sen içimi koruyan bir elbisesin. Ben ruhunun çıplaklığını örttüğün tenim. Sen de bunları yaşıyorsun ama saklıyorsun kendinden. Kalbinin sesini dinle bir an. Duyacak o zaman sevginin ve aşkın sesini. Bir liman aradığını ve bu limana sığınmak istediğini......
BEŞİK ten musalla TAŞ ına!!!!!!
Bakıpta İbret Al Yere Düşen Yaprağa...
Bir Zamanlar Oda Bakar İdi Yükseklerden Toprağa..
__________________ qüLün héP qüLDükLérime... sıkıySa öLün bakaLım... héR güN öLDükLérime...
"..Gönül Leyla'da Değil Mevla'da Sabahlamalı.."
Konu tutsak_07_ tarafından (04/07/08 Saat 17:44 ) değiştirilmiştir..
belki bir gün
Bir yıldızdın gökyüzünde çok uzaktaydın ulaşılmazdın belki de duruyordun orada öylece parlıyordun sürekli beni seyrediyordun oradan.
Seni izlemekten vazgeçemiyordum. Hayaller kurmaktan ve seni özlemekten başka bir şey yapamıyordum.
Kıskanıyordum başka insanlarda sana bakar seni sahiplenirse diye. Korkarken bu korkuların ardındaki gerçekler bir öncekinden daha fazla can yakıcıydı. Sen bir yıldızdın ve yapabileceğin şeyler sınırlıydı. Sen bir yıldızsın gökyüzünde parlarsın ve bir gün kayıp düşersin bir yerlere, beni unutup gidersin diye üzülmeye daha büyük korkular ve daha büyük acılar çekmeye başladım. Ağlama nöbetlerim vardı artık hayallerim ilk günlerdeki gibi mutluluk üzerine değildi.
Her şey için bir neden bahane bulabilirdim de kayıp gitmen için hiçbir bahane bulamazdım biliyordum. Seni bir başkasıyla paylaşmak fikri bile kaybetmekten daha iyi geliyordu. En azından orada olur görürüm beni izlediğini ve beni sevdiğini bilirim diye avuturdum kendimi.
Günler geçiyordu ve ben yavaş yavaş tükeniyordum. Tüketiyordum kendimi sana bir şey olursa diye kayıp düşersen beni terk edip gidersen diye.
Gökyüzünde göremedim seni kayıp gittin mi diye düşünmek sana bir şey olur korkusundan daha ağır geldi. İmkânsızdı belki ama olması gereken oydu dedim ve yeniden başlamayı denedim. Kendimce yollar buldum artık aramıyordum seni gökyüzünde.
Umut etmekle yetiniyordum, daha az canımı acıtıyordu, daha az ağlıyordum.
Bir gün gelir misin diye umut ediyordum. Hayallerimi daha az serbest bırakıyordum. Belki diyordum.
Belki bir gün çıkar gelir
ßæ
__________________ qüLün héP qüLDükLérime... sıkıySa öLün bakaLım... héR güN öLDükLérime...
Sayfan hayırlı olsun...biras bilgi sahibi olsaydık hakkında daha güsel olurdu sanki yinede sen bilirsin..
wanlıyım... 2006 mpal mezunuyum... kocaeli üniversitesi öğrencisiyim...Beşiktaşlıyım ve BOBO hayranıyım... söyleyecek başka bişey bulamadım... merak ettiğiniz yada atladığım başka birşey warsa sorabilirsiniz
ßæ
__________________ qüLün héP qüLDükLérime... sıkıySa öLün bakaLım... héR güN öLDükLérime...
wanlıyım... 2006 mpal mezunuyum... kocaeli üniversitesi öğrencisiyim...Beşiktaşlıyım ve BOBO hayranıyım... söyleyecek başka bişey bulamadım... merak ettiğiniz yada atladığım başka birşey warsa sorabilirsiniz
ßæ
kocaelide hangi bölümdesin .. bide adını öğrenseydim yaw belki tanıorum..