Biliyorum , konuşacak bir şeyimiz kalmadı ,paylaşacak hiçbir şeyimiz yok.Yine de yüreğimden gücümün yettiği kadar sana sesleniyorum,seninle konuşuyorum..Bugün sana olan kırgınlığımı rafa kaldırdım.Sevgimi aldım avuçlarımın arasına ,ona sığınıyorum ...Cümlelerimi kısalttım,kelimelerim buruk , gülüşlerim istenmeyen dudaklarımda...''Bir ihtimal gelişine'' sığındığımı farkettiysem de engel olamadım , gurursuz ama umutlu hasretine..Bugün gönlümü hoş tutmak istiyorum , imkansız olan her rüyaya inanasım geliyor...Bende olan seni hiç kırmadım , değiştirmedim ve hep korudum desem de , sendeki benin nasıl olduğunu anlamsız bir sıkıntıyla merak ediyorum...İçimdeki güzelliğine inanıp inanmamanı artık umursamıyorum!
Anlamsız ve cevapsız sorular hınzırca sırıtıyor; ben,duymamaya çalışıyorum . Düşler uzak Gibi görünüyor , ama yakınlar ,belki de görmeyi istemek gerekiyor.''Gözlerini aç ''desem kapatacaksın , ama kapatma!Gözlerimdeki hüzün bile seni özlemiş ; itiraf etti sonunda...Düşüncelerim gururlu , hayallerim ve kalbim değil . Gelseydin , kendimi unutup sana koşacaktım.Susturacaktım içimdeki isyanı .Kavgaların ortasında Bir güneş gibi doğup ısıtacaktım yüreğini ,sevinçten ağlayacaktım bu defa! Mutluyken hemen sarhoş olmuşum gibi , dokunacaktım , sarılacaktım...Ama gelmedin,gelemezdin,belki de gelmeye hiç niyetin yoktu aslında..Kendimi kandırdığımı anladığımda ağlıyordum . Eskiden kimi şarkıların ne kadar anlamlı olduğunu düşünürken,şimdi ayrılığın ardından çalınan her şarkı umutsuzluğumu ve sevgimi anlatıyormuş gibi geliyor..Sevdiğim ne çok şarkı varmış meğer , bunu senin gidişinle anladı!Her şarkıda sen varsın ,her yerde , her gördüğüm insanda , denizde , gecede , uykumda...Nasıl beceriyorsun her yerde olabilmeyi?Bu bir marifetse eğer,neden benim yanımda değilsin?
Gittin!Belki de hiç gelmemiştin ben geldiğini sandım...Yokluğuna ayak uyduramıyorum .!Her gelişimde ''bir kez daha gönderdiğin ''oldum...İnanmadığın,yenemediğin,üzerinden atlayamadığın korkuların oldum...Yüreğindeki kişi ben olmak isterken , tozlu bir anı oldum..
Sesin hep uzakları çağırıyordu,ben üstüme alındım ve sana geldim.Bilseydim,bana ait olmayan bir seslenişi sahiplenir miydim?Şimdi bir mevsimlik aşk kaldı avuçlarımda.
Kalbime henüz söyleyemedim gittiğini.Öğrenirse , onun da acı çekmesinden korkuyorum...Sevdamın yokluğuna alışabilirim belki ama sesinin uzak yolların sonunda olması acıtıyor içimi.
En büyük silahınla vurdun beni;asıl acı olan unutulmak!Unutulmayan olmak sende daha güzel duruyor..Benim kırgınlığım AŞK'A....Sen lütfen üstüne alınma!......
Sen lütfen Üstüne alınma!......
Normal
