Dert doldu tasa doldu gönül kesesi
Baharların, yazların çıkmıyor sesi
Gün oldu, gece oldu gitmedi yüzü
Çok şey eksik, çok şey yarım
Canın yaşlı gözü
Kuru bir ayaz kapımda,
Kış kıyamet ah yokluğun
Kaderimin ince sızı, aşkı mum lekesi
Gençliğimin hayrı mı kalır?
Kendi gider adı kalır
Ah çıksada izi kalır
Aşkı mum lekesi
Dert doldu tasa doldu gönül kesesi
Baharların, yazların çıkmıyor sesi
Kuru bir ayaz kapımda
Kış kıyamet ah yokluğun
Kaderimin ince süsü, aşkı mum lekesi
Gençliğimin hayrı mı kalır?
Kendi gider adı kalır
Ah çıksada izi kalır
Aşkı mum lekesi
Dostları olmalı insanın Dostları olmalı insanın,
Aynen gemilerin limanlari gibi
Zaman zaman uğradığın
Yükünü boşalttığın
Dalgalar dininceye kadar beklediğin koynunda Sonra açık denizlere uğurlamalı seni,
Geri döneceğin günü bekleme umuduyla
Bazen rüzgara o açmalı yelkenini
Yanağına konan bir öpücüğün coşkusuyla
Halatlarını çözmeli
Seni çok ama çok özlemeli Dostları olmalı insanın,
Ermiş, bilge, hayatı ezbere okuyabilen
Düşünmediklerini düşündüren
Seni bir cambaz ipinde güvenle tutabilen
Gerektiginde senin için ateşi yutabilen
Yolunu ısıtan ustan olmalı,
Şekillendirmeyi öğretmeli hayatın çömleğini
Sana verebilmeli soğuk bir kış gününde
Üzerindeki tek gömleğini.