Benim pis vücudumu nedensiz seven birisi vardı; fakat ben onu kendi elerimle öldürdüm.
Bunu yaparken de ağlıyordum, normal bir ağlamadan tek farkı göz yaşlarımın kanlı damlalar olması idi.
Anlatılması imkansız sonsuz acı veren bir duygu.
Sanki duygu değil bir ceza.
Yaşamam gereken,yada duymam gereken acı çığlık.
Nedenini sormayın çünkü cevabı bende değil.
Bilmiyorum neden onu öldürdüğümü bilemiyorum, fakat bildiğim tek bir şey var:
Evet onu ben öldürdüm!...
Yanımdayken sanki dünyanın akan tüm nehirlerinin üstündeymişim gibi ama her zaman olması gereken gerçekleştiğinde çok ince bir sızı kaplar içini bunu senden başka kimse anlamaz.
Yavaş yavaş ona sarılmış derinliklere doğru süzülürken neden ağlıyorum ki ?...
Aslında her şeyi anladığını bilirsin ama hiçbir zaman en içtekini kimse göremez bu öyle iğrenç bir kan ki ne kadar sıkarsan sık damarlarından atamazsın.
Ölüme giden bir melek artık benim susmam gerek.
Toprağın altında bir yerdeyim yine çırılçıplak sadece kanlı ellerimleyim bu sefer ve evet bu kan benim kanım değil.Elerim titriyor.
Sana soruyorum “Görüyor musun?”
Yağan kar bu yüzden acı veriyor bana.
Öldürdüğüm birisinin üstünü örtüyor yavaşça kapatıyor yüzünü bembeyaz şimdi her yer.
Anlatmak bile beni mahvediyor anlatamıyorum ne olur birisi beni cezalandırsın yoksa bu vicdan denen işkence beni öldürecek.
Bana yardım edin beni buradan çıkarın üstüm başım kan, midem bulanıyor.
Ne kadar daha dayanırım buna bilmiyorum.
Birini öldürmek bu kadar kötü bir şey olmamalıydı…
Neden neden artık bu araftan kurtulmak istiyorum fakat(!)…
Birisini öldürmek evet bu kadar zor değilmiş öldürdüğüm bu yüz hiç yabancı değil,bu saçlar, bu koku....
Üyeye Bela gelmez Admin Kızmadıkça,Admin Sinirlenmez Üye Azmadıkça
Ne kadar kibirli dursa da Bardağın önünde eğilir çaydanlık Öyleyse bu büyüklenme niye? Bu kibir bu gurur niçin? Mütevazi ol, hatta bir adım bile geçme gurur kapısından; Bardağı insan bunun için öper daima alnından…
Bir mum diğer bir mumu tutuşturmakla, ışığından bir şey kaybetmez...
ciNayet işLediM ..eveT..
Normal
