Nan Gibi

[apobey_7]

Nan Gibi

Ve gözlerin gelir geçer içimden,
Su içerken, sen sokulurken aksam kizilligina,
Ekmegi bölerken,
Yalnizsam, yillar nasil geçmisse aradan,
Unutmak kolay sanmissa sarkilar,
Siirler yalan yazmissa ayriligi,
Kör olsun sözlerim, unuttuysam adini,
An gibi aklimdasin...

Gelir geçer gemiler,
Belki sende geçersin diye,
Bir kumru konar her sabah pencereye,
Bir miladi tasir gece bir yildiz,
Soguk olur, üsürsün ya adamakilli,
Hani sarilirsin kendine,
Hani aklin karisir,
Bu bir divaneliktir gönül ah'a alisir,
Ömrüm bitse ne çikar,
Can gibi aklimdasin...

Gündür bu geçer gider,
Belki bir sey kalmaz sanirsin,
Yani bir sabah uyandiginda,
Ne hayatin tortusu, ne kokusu alismisligin,
Her sey baska olacaktir,
Baska bir otobüs, baska bir gazete,
Resimlerden silinecek yüzün belki de,
Ne adin, ne sanin,
Bir safak vakti açinca gözlerini,
Bir merhabayla,
Yeniden kurulacak dünya,
Ve sen her safak,
Nan gibi aklimdasin...

Bazen bir sey geçer içinden insanin,
En ücra yerlerinden, cesaret gibi bir sey,
Ne olacak iste, kömür yanmiyorsa eskisi kadar güzel,
Fasulyenin tadi yoksa,
Sarkilar yakmiyorsa içini,
Sadri Alisik öyle güzel aglamiyorsa,
Asik olmayi beceremiyorsa Izzet Günay Mahallenin en güzel kizina,
Denizin tuzu, Yalnizligin bahanesi yoksa,
Bir biçak saplaninca yüreginin tam ortasina,
Zannetmeki ölmek zor, ölmek kolay, kolay da!
Kan gibi aklimdasin...

Bu da geçer, her sabah kanayacak degil ya,
Bakarsin taze ekmek çikarir kösedeki firin,
Biraz da helvasi bizim bakkalin,
Senden ayirdigim üç bes zeytin,
Otururum sofraya,
Her lokmada geçer acisi belki birakilmisligin,
Bende unuturum, nasil unutulursa sana susuzlugum,
Ve nasil becerdiysem kahrolmayi,
Öyle unuturum,
Ekmek gibi, Nan gibi aklimdasin...

Ve gözlerin gelir geçer içimden,
Su içerken,
Sen sokulurken aksam kizilligina,
Ekmegi bölerken,
Yalnizsam, yillar nasil geçmisse aradan,
Unutmak kolay sanmissa sarkilar,
Siirler yalan yazmissa ayriligi,
Kör olsun sözlerim, unuttuysam adini,
An gibi aklimdasin...
An gibi aklimdasin...
Aklimdasin.