Yolculuğum ecele doğru
Her adım atışta bir ramak daha yaklaşıyorum
Zaman aleyhime tükenmekte
Bense senin için saatlerimi vermekteyim
Kuluçkaya yatırılmış aşklar,
Ertelenmiş telaşlar arasındayım
Sevda özürlü gönüller;
Gözlerden kaçan gözlerden utandım
Her bıçak darbesinde daha bir köklenen
çıban tohumlarına kaldım…
Varlığım bir bela,
Yokluğum başka bela…
Yine gün vuslata döndü
Yine semahındayım gecenin
Gök kızıllığını vurdu yine beyaz tül perdelere
Son tren istasyonuna açılıyorum
Vizyonlarda yine ulaşamayacağım hayaller
Ben bütün ışıklarımla sonsuzluğa uçmaktayım…
yolculuğum ecele doğru...
Ağaç şeklinde