Zaman gece yarısını çoktan geçmiş. Uykular firar etmiş gözümden. Yatağım dar gelir bana koynumda sensizlik. Boğuşuyorum hasretinle uyutmuyor özlemin. Gözlerimi kapıyorum gözlerin aklımda yatamıyorum. Camdan seyrediyorum ayın yansımasını güzel yüzün yansıyor odamın camına. Hayalin kaçırıyor uykularımı. Serin bir rüzgar giriyor açık penceremden içeriye bahar kokunu özlüyorum bir anda. Sarılıyorum senden hatıra kalan atkına bir an kapıyorum gözümü “ah güzel gözlüm şimdi yanımda olsanda koklasam bahar kokan saçlarını dokunsam bebek tenine öpsem doya doya seni diye geçiriyorum içimden sen çoktan uykulara teslim olmuşsun özlendiğinden bi haber. Açık penceremden sensizlik esiyor içim ürperiyor. Uzanıyorum yatağıma benim olmayışın geliyor aklıma gözlerim yaşarıyor belli belirsiz. Dudaklarımda keşkeler yüreğimde binbir isyan bir sağa dönüyorum bir sola. Teslim olsun istiyorum gözlerim uykulara bir an önce uyumak ve senle buluşmak istiyorum rüyalarımda ama deli hasretin izin vermiyor, uyutmuyor özlemin. Olsa diyorum yanımda sarılsam sıkıca hiç bırakmasam ne güzelde uyurdum o zaman. Sadece keşkede kalıyor hayalim koynumda sensizlik dar geliyor yatağım kalkıyorum. Sarılıyorum atkına sıkıca vız geliyor gecenin ayazı akıyorum karanlık ıssız sokaklara. Sokaklar sessiz sokaklar karanlık dilimde sana dair bir türkü bilinmeze atıyorum adımlarımı ellerim ceplerimde. Ayaklarım değil yürüyen yüreğim sürüklüyor beni sokağına. Camına bakıp iç geçiriyorum “sevdiğim” diyorum kendi kendime “ordasın uykudasın biliyorum ama sen bilmiyorsun burada olduğumu hiç bilmedin ki zaten kaç gece kapında sabahladığımı” içimde bir burukluk türküme devam ediyorum sessizce. Sanki duyupta cama çıkacakmışsın gibi tuhaf bir heyecan hissediyorum içimde birden. Sonra “nerde” diyorum üzülüyorum. Hayallerim boşa çıkıyor yine sen uykuların kucağında mutluluk rüyalarındasın seni izlediğimden bir haber. Alıyorum yüreğimi elime arkamdan el salladığını hayal ederek yürüyorum yalnızlığıma. Gecenin en karanlık zamanı geliyor sokaklarda yalnızım korku düşüyor birden içime ürktüğüm karanlık değil bir gün seni tamamen kaybetmek içimi ürperten. Çatıyorum kaşlarımı kadere hesap soruyorum “bu kadar severken onsuzluğa neden mahkum ediyorsun beni” diyorum cevap gelmiyor. İsyanlar boşa sadece kader değil suçlu olan sende uzatamadın ki bana elini. Kızamıyorum sana canı sağ olsun mutlu olsun diyorum içimden dönüyorum odama. Odamda her şey bıraktığım gibi özlemin yatağımda beni bekliyor camıma hayalin yansıyor açık penceremden yine sensizlik esiyor. Uzanıyorum yatağıma özlemine sarılıp uykulara teslim olmayı bekliyorum. Kaçmaktan yorgun düşen uykular ile seni beklemekten yorgun düşen gözlerim buluşuyor bir anda kapıyorum gözlerimi hayalimde güzel gözlerin senli rüyalara dalıyorum yavaştan ben uyumaya başlıyorum gün ağarıyor bana inat. Bir gece daha özleminde eriyor benim olmayan sevdiğim bir gecemi daha feda ediyorum hasretine…
<<<bir gece daha sona erdi özleminle>>>
Ağaç şeklinde