Hayata Gönderdiğim Sitemname

[casillas-x]

Yoruldum artık menfeatçi dostlardan insafsızlardan dost selamını kirleten adi insanlardan
Yaşamımın her günü yorucu bu yıpranmış bedenim yıllarımdan sorgucu
Anlamsızca kırılan kapler hiç düşünmezmi lan bu eller yalnızlık hissini nerden bilirler
Umutlarımı kaybettim herşey aydınlık olur zannettim sabrettim acılara hayellerim için azmettim
Yalancı sözlerin içinde bu komutan boğuldu dost görünümlü düşmanlara ne oldu sahte yüzler dost görünürler en zor anında yok olurlar
Doğruluk için çarpışmış bu yürek karanlığa ışık olmuş zalimin zulmune darbe vurmuş öfkeyle dinsize hesap sormuş
Hep inandıkça yolumun üstüne engelleri koydular kasırgaya karşı koyan bu yüreği durduramadılar yandılar
Sevgiye muhtaç olan günlerim kaybolup gittimi bu gençliğim Aşk bu zamanda oyuncak sevip sevip gitmeler garıbın gönlüne değer vermeyen hiçe sayan
********ler
Aşkı parayla aynı kefeye koyma garıbin sevgisini anlamsız bulma
Yıkılmadım günlerce savaştı bu komutan umutlarını kaybetti tekrar saldırdı hayatın dikenli tellerini elleriyle avuçladı
İsyan etmek çözümü olmayan bir problem açlık susuzluk yoklukta namerte asla boyun eymem
Düşeni asla ezmem Zengin gibi fakirlere zulum etmem zulum edeni sevmem
Hayatın anlamsız taraflarında anlamlı olan herşeyi bulmak karanlıktan aydınlığa ulaştırmak amacım
Huzur nerede yalnızlığın içinde bir döngüde ilerlemek düşümcemde yıkıldığım her anımda dostun vardır yolumun üstünde kahpe tuzakları
Baba parasıyla rahat yaşayan şursuz yokluk kuru ekmek elinde hayata tutunmak nedir bilirmisin onursuz
Yağlı pasli kirli ellerle alın teri döken helal lokma yiyen insanlar sizlerin kölesi değildir asla .Zenginliğin hesabı vardır ahirette düşün biraz kafanı eline yasla
Paraya tapar olmuş gördüm paraya secde eden insan kılıklı kan emici adiler doğru yanlış maneviyat nedir bilmezler
Zengin veledinin altında araba kolunda manıta fakir ekmek parası için yol yürüyor ayağında yırtık kundura
Tozlu yorgun bedenlerin içinde insanı görmekten aciz olma sen bu marka mankenlerine aldanma
Çepte yoksa beş kuruş bizim önümüz hep yokuş engel nedir tanımayız başarmak için burdayız
Bedeni parçalayan dert mermileri yaranda kan olmuş akıyorsa yaranı saracak bir dost eli kalmamışsa sabırdan güç almayı ihmal etme
Sözlerim öğüttür dünya aleminde kalmış insanlıktan payını almış insanlık simgesini taşıyan insana dostlar değerimi anlayacak bataklıkta kalınca

Yalnız Komutan

Kargalar sürü ile Kartallar yalnızlıkta uçar

Her Sözüm tecrübe şerbetiyle şereflenmiş silinmeyen birer mermi izidir.