Kayserili

[hayat]

padisahin biri,

-'Bana yalan söyleyebilene bir küp dolusu altin
verecegim!' demis.Yalancilar, hemen saraya
kosusturup baslamislar yalana;>

'Bir kus, aslani kapip yuvasina
goturdu.'
'Bunun neresi yalan?.. Kus kartaldir,arslan da kuzu kadar minik
bir yavru. Kapti mi götürür tabii!..'

'Komsu ülkede bir esegi kral yaptilar!..'
'Ülkenin krali, pencereden bakinirken
tacini düsürmüs. Tac da pencerenin altindaki esegin basina gecmis. Tac kimin kafasindaysa,kral odur tabii!..'

'Padisahim, ben gokyuzune bir ok
attim. Alti ay sonra geri döndü!'
'Senin ok bir agacin ustune düsmüstür. Agac, sonbaharda yapraklarini dökünce, takilacak yer bulamayip yere inmistir.'

Böylece padisah, her yalana gercek bir bahane
bulmus ve kimse padisaha bu yalandir dedirtememis.

Ama bir gun bir Kayserili gelmis;
'Padisahim, sen benim babamdan borc olarak bir küp
dolusu altin almistin. Simdi geri almaya geldim. Yalandir dersen ödülümü ver.
Yalan degil dersen borcunu öde!..'