İki Sevgi, Bir Aşk

[KAYIP__]

İlkbahar zamanında sevdim seni
Gördüm gözlerinde aşk ateşini
Yalnızlıklar uzak kalsın benden,
Artık buldum dedim içimden...
Kalbimi vereceğim kişiyi!
Tez zaman oldu tanışmamız
İlk buluşmada şaşkın bakışmalarımız
Tuhaftı belki de bu kadar samimiyet,
Nasıl birden oluverdi bu kadar hızlı gelişti,
Demeye kalmadan...
Ben senin olmuştum,
Sense bir o kadar benim olmuştun...
Günler artık daha anlamlıydı benim için,
Saatlerin hesabını seninle geçireceğim anlarla doldurmuştum
Yaz gelivermişti yine,
Bu defa sen vardın yanımda, yüreğimde...
Seninle güzel geçti yaz günleri
Deniz, kum, güneş...
Anlam kazandı her şey, hayatım gibi!
Ardından Sonbahar geldi,
Hüznün başlangıcı, ayrılığın en acı anları
Yağmurlar yağdı üzerimize
Bir tek ben ıslandım yağmurda oysa,
İçimdeki yangını söndüremedi yalnız.
Ayrılığın sözü bile yetti beni yıkmaya,
Elveda, deyişinde artık ben yaşamıyordum...
Benim yeni dünyam sendin oysa,
Ama artık yokum diyorsun...

Aşkın iki kalpte yanması gerekiyormuş
Bu aşkta ise tek yanan benim kalbimdi...
Öyle ki, bizim sevdamızda
İki sevgi, bir aşk
Varmış yalnızca...