Meğer, sahte bir aşkın peşinde yorulmuşum,
Mutluluk bekler iken, kederle yoğrulmuşum.
Yazık, bir 'sen' uğruna kendimde kaybolmuşum,
Aşka yakışmadın sen; utan, kendinden utan!
Anladım, sevgi sende bir oyun, bir dolanmış,
'Gerçek' diye kandığım her sözün bir yalanmış.
Beni saran sen değil, zehirli bir yılanmış,
Aşka yakışmadın sen; utan, kendinden utan!
Seni sevdim seveli, her anım doldu 'eyvah! ',
Bırakmadın günümde ne akşam, ne de sabah.
Senin adını bile, sevdayla anmak günah,
Aşka yakışmadın sen; utan, kendinden utan!
Seven kalple oynamak sığar mı insanlığa?
'Sevda' demek, bir ömrü gömmek mi karanlığa?
Ey ********! söyle, aşk çıkar mı satılığa?
Aşka yakışmadın sen; utan, kendinden utan!
Şimdi kalleşliğinle kimleri yakıyorsun?
Kim bilir, kaç yüreğe yalanlar dokuyorsun?
Ne biçim insansın ya, hiç mi acımıyorsun?
Aşka yakışmadın sen, utan, kendinden utan!
Aşka Yakışmadın Sen
Ağaç şeklinde